[Lodewijk van Siegen]
SIEGEN (Lodewijk van), van Duitschen afkomst, werd in 1609 in Holland geboren, waar zijn vaders orgens in garnizoen was, en eene gegoede vrouw had gehuwd. In 1620 ging hij naar Duitschland ter voltooijing zijner opvoeding, keerde in 1626 naar Holland terug, waar hij tot in 1637 bleef. Vervolgens trad hij in dienst van den landgraaf van Hessen, en werd luitenant-kolonel. In 1641 keerde hij naar Holland terug, waar hij in Augustus 1642 te Amsterdam de eerste gravure zijner kunst Amalia Elizabetha, D.G. Hassiae Landgravia etc. Hanc serenissimae matris effigiem ad vivam a se primum depictam novoque jam sculpturae modo expressam dedicat consecratque L. a S.Ao. vervaardigde. Hij toch was de eerste, die, volgens een geheel nieuwe wijze van graveren, beproefde om gedrukte prenten te vervaardigen, bij ons zwarte- of schraapkunst genoemd. Al zijne bekende prenten zijn in Holland, of aan de boorden van den Rijn vervaardigd, zoo als Eleonora de Gonzaga, gemalin van keizer Ferdinand III naar G. Hondhorst, Guilielmus D.G. Princeps auriacus Comes Nassaviae naar denzelfden; Augusta Maria Caroli M.B. Reg. filia Guilhelmi Princ. aur. sponsa; St. Bruno, als monnik in een grot, (in 1654 te Keulen); Een H. familie naar Annibal Caracci.
Hij is omstreeks 1680, in militairen dienst van den hertog van Wolfenbuttel overleden.
Zie Kramm en aangeh. schrijvers.