Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Eerste stuk

[Lodewijk Coenraad Schroeder]

SCHROEDER (Lodewijk Coenraad), broeder van den vorige, werd den 8 October 1724 te Marburg geboren, legde zich sedert 1746 aan de hoogeschool aldaar op de regten toe, en verwierf aldaar, in 1748, na de academiën te Jena, Leipzig, Italle en Göttingen bezocht te hebben, den titel van doctor in de regten, na het verdedigen eener Diss. de principe imperii, citra Testamentum de tutela filii sui deponente (Marb. 1748). Drie jaren onderwees hij daarna aan dezelfde Akademie als privaat-docent. In 1753 werd hij tot hoogleeraar te Herborn benoemd, bij gelegenheid dat hij tevens als prorector optrad, doch eerst den 24 Januarij 1755 hield hij zijne plegtige inwijdingsrede de vario juris Romani tum recto usu tum abusu in caussis principum imperii.

Den 9 Mei 1768 benoemde de Groninger hoogeschool hem tot hoogleeraar in het burgerlijk regt, en den 17 September d.v. hield hij de orat. inaug. de Jctis Romanis suum in legibus interpretandis officium non transgressis. (Gron. 1761). Sedert het ontslag van van der Marck belastte men hem met het onderwijs van het staats natuur- en volkenregt. Met ijver aanvaardde hij deze nieuwe taak, zoodat reeds in 1775 zijne Elementa juris naturalis socialis et gentium, ten dienste der akademische jongelingschap te Groningen het licht zagen. Onderwijs in de historia juris naturalis, en het jus gentium Europaearum consuetudionarium, quod vulgo practicum vocant, gaf hij telken jare.

Zoodra van der Marck zijn vroegeren leerstoel weder had beklommen, ving Schroeder op nieuw aan met de lessen, die hem oorspronkelijk waren opgedragen. De degelijkheid van zijn onderwijs straalt ook door in de punten, waarover hij bij de overdragt van het rectoraat sprak: zoo als in 1765 de praetoribus optimis in legibus interpretandis juris civilis custodibus (Gron. 1766), in 1777 de spuria illa belli pacisque inter gentes norma quae vulgo tuitina Europae vocatur (Gron. 1777), in 1789 de statu plurimarum Europae rerum publicarum multis in partibus ex antiquo nexu clientelari declarando (Gron. 1789), in 1801 de diversis rerumpublicarum aetatibus (Gron. 1801).

Hij huwde met M.F. Grüter, dochter van een predikant te Hahnstetten in Nassau-Dietz, en overleed den 25 October

[p. 512]

1801. Behalve de genoemde schriften, gaf hij nog in het licht:

Specimen Juris Germanici de actionibus personalibus, quae ad rem petendam sunt comparatae apud veteres Germanos in foro rei sitae instituendis. Merb. 1748.

Progr. de actione negatoria apud Romanos pro specie contravindicationis non habenda. Ib. 1750.

Progr. an actio hypothecaria adhuc creditori adversus debitorem pignus possidentem, sit salva, postquam obligatio personalis per praescriptionem fuit extincta. Ib. 1750.

De stipulationibus quibusdam emtioni venditioni apud Romanos adjici solitas. Ib. 1751.

Progr. num recte a reo hereditatis petitione conveniendo adhuc hodie editio tituli petatur. Herborn. 1753.

Progr. de imperio magistratibus, qui suffragiis eliguntur, ad tempus committendo. Ib. 1757.

Diss. IV. de legatis ex testamento destituto, cui clausula codicillaris adjeita est, praestandis, Clar. Küstnero Lips. oppositae. Ib. 1758, 1759.

Zie Progr. inaug., van J.E. Rau, hoogl. te Herborn; Progr. inaug. van 1761; Hamberger und Meusel, Das gelehrte Teutschland; Ausg. VII. S. 321, S. 628; Muntinghe, l.c. p. 107, seqq.; Almanak der Academie van Gron. 1813, bl. 91-96; Gedenkb. v. Gron., bl. 83; Bibl. Hog., V. p. 676; Kobus en de Rivecourt.