[Franciscus Richardot]
RICHARDOT (Franciscus), in Bourgondië geboren, bragt het grootste gedeelte van zijn leven in Nederland door. Hij werd doctor in de godgeleerdheid te Douay, en toen hij 21 jaar oud was, hoogleeraar in de godgeleerdheid. Hij verklaarde de H.S. eerst te Doornik, later te Parijs; reisde vervolgens naar Italië werd suffragaan van den aartsbisschop van Besancon, in 1561 bisschop van Atrecht en overleed den 26 Julij 1574 in den ouderdom van 67 jaren.
Hij schreef leerredenen door hem in het Fransch aan het Hof gehouden en bij Plantijn in 8o gedrukt.
In orationem dominicam VI.
In Evangelium Lucae Missus est, seu de incarnalione IV.
De Eucharistia Sacramento IV.
De sacris Divorum imaginibus I.
Conciones II in funcre Isabellae Reginae, uxoris Philippi II et hujus filii Caroli principis Hispaniarum.
Oratio ad senatum Duacensem anno 1562, de ortu Academiae, quae per Philippum II. Refem, suam Richardoto praesuli inprimis debet erectionem.
Item de venia rebellibus a Rege et Pontifice concessa. Antwerpiae anno 1570.
Institutio Pastorum Atrebatensis Dioesesis; anno 1562.
Disputatio cum haeretcis in custodia habita, anno 1560
Oratio in Tridentino concilio habita, anno 1560; de bono Ecclesiae.
Oratio in Cameracensi sijnodo, anno 1575.
Statuta synodalia Atrebatensia, adjectis quoque praedecessorum statutis. Duaci. 1570, 4o. Antv. 1588.
La règle et guide des curez et vicaires.