[Charles Guillaume Merkus]
MERKUS (Charles Guillaume), zoon van Jean Gaspard Merkus, werd in 1788 geboren, en in 1809 predikant te Kampen, in 1810 te Dordrecht, en vertrok in 1823 naar Amsterdam, waar hij in 1850 emeritus werd. Hij eindigde zijn leven te Arnhem 25 Jan. 1865, in den ouderdom van 76 jaren.
Aan eene uitgebreide kennis paarde hij een buitengewoon helder oordeel, eene verwonderlijke scherpzinnigheid, vurige ijver voor al wat goed en edel is: eenvoudigheid en nederigheid, minzaamheid en liefde waren zijne meest kenmerkende deugden. De geheele Waalsche kerk had groote verpligting aan den man die in de jaren 1843-1848 hare regten heeft verdedigd met zoo vurigen ijver, met zulke onvermoeide standvastigheid en met zoo groote wijsheid dat zij zonder overdrijving kan gezegd worden door hem voornamelijk gered te zijn van den ondergang die hen bedreigde.
De laatste jaren van zijn leven was hij nagenoeg blind.
Hij was ridder van de orde van de Ned. Leeuw, president van de commissie voor de zaken der Waalsche kerken. Bij zijne eerste vrouw, P. Hacket, uit Elburg, had hij één zoon, ongeh. overleden. Zijne tweede vrouw, C. van Kessel, schonk hem vijf kinderen.
Auteursrechtvrij