Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Maarten Merens]

MERENS (Maarten), ook Jan Marszoon genoemd, zoon van Claes Maertensz. werd in 1544 te Hoorn geboren, en aldaar ontvanger. Hij was ‘een schoon man met geel hair, en zeer rap en fluks, sloeg een bal over een kerk heen.’ ‘In 1568, ‘volgens dezelfde ms. aanteekening, werd hij, omdat hij op 't Keeren (nu genoemd de Geusendaal) ter predicatie geweest was en niet ter mis of biecht ging, door last van Duc d'Alva gezocht, doch gewaarschuwd zijnde, ontkwam hij ter naauwernood zijnen schelmschen arm op een huis, van waar hij, naar oogzigt, de stad uitgevoerd is. Als hij ontkwam heeft hij 2 jaar in Engeland, sub een Italiaan, zich onthouden, is 3 jaar heimelijk op zolder geweest. Zijne onroerende goederen, tot zijns vrouws luurmand incluys zijn geconfiskeerd en verkocht, hoewel de priesters hem, om zijn

[p. 631]

jonkheid, gepresenteerd hadden te verschonen, indien hij maar blootshoofd over den Rooden Steen had willen gaan. Hij heeft nevens zijnen neef, Jan Thaams Schaft, kapitein ten oorloge, de stad helpen Geusch maken, is ook ten tijde van den slag op de Zuiderzee als een der voornaamste vrijwilligers geweest. De prins van Oranje heeft hem ook de hand gegeven en zijne constantheid geprezen. Hij was ook bij den graaf van Bossu zeer wel gezien en dikwijls zijn gast. Heeft eene obligatie op den prins, uit liefde gescheurd, en werd geloofd ongelukkig geweest te zijn omdat hij in zijne jeugd een ooijevaar geschoten had.’ Hij was ook bij de inneming van den Briel en overleed in Dec. 1573. Hij huwde 1562 Mary Theunis Verduyns, geboren 2 Februarij 1539. Zij hertrouwde met burgemeester C. Berkhout.

Zie van Groningen, Gesch. d. Waterg. bl. 279, 467, 468; Abbing, Verv. op Velius, Inl. bl. 31, 32, Bijt. bl. 112.