Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Johannes Mauburnus]

MAUBURNUS, MOMBURNUS, MAMBURNIUS (Johannes), of Jean de Momboir, ook Joannes Bruxellâ, naar zijne geboorteplaats genoemd. Hij werd in zijne jeugd naar Utrecht gezonden, waar hij in den Dom werd opgevoed, de Grammatica en het Gregoriaansch gezang leerde; vervolgens werd hij regulier-kanunnik te St. Agnetenberg, bij Zwolle. Hier reeds verwierf hij roem door zijn godvruchtig gedrag en de uitgaaf van zijn Rosetum exercitiorum spiritualium, zoo dat het parlement van Parijs, bij eenen brief van 18 April 1497, op aandringen van den te Gouda opgevoeden Parijzer hoogleeraar Johannes Standonck en van den kanunnik Nicolaas de Hocqueville, aan het kapittel van Windesheim verzocht, hem aan het hoofd van acht zijner broederen naar Frankrijk te zenden, ten einde aldaar verscheidene kloosters te hervormen. Hij kweet zich met ijver van deze taak, en hervormde de kloosters van St. Severijn in het aartsbisdom Sens, van Cisoin onder Doornik, van St. Eubertus te Orleans, van St. Martinus te Nevers en van Livry onder Parijs. Vooral verdient zijn hervormingsarbeid bij de Benedictijner kloosterorde St. Maur vermelding. Zij, die zich aan de geleerde wereld zoo gunstig bekend heeft gemaakt, rigtte hare werkzaamheden naar zijn voorschrift in. Erasmus zwaaide dan ook Mauburgus hoogen lof toe. ‘Merkwaardig’ schreef Glasius, ‘en een bewijs dat ook het kloosterleven, hoeveel te wenschen overlatende, in ons vaderland dat van andere oorden overtrof, mag het genoemd worden dat een Nederlandsche monnik de tucht der Fransche kloosters moest herstellen.’ De ongezonde ligging der abdij Vitry, door de Fransche schrijvers sepulchrum Alemannorum genoemd, waarin hij zijn verblijf hield, knakte den door zoo vele werkzaamheden reeds

[p. 414]

afgematten Mauburnus. Hij overleed in den aanvang van 1503, werwaarts Standonck hem had laten vervoeren.

Hij gaf in het licht:

Rosetum exercitiorum spiritualium et sacrarum meditationum: in quo etiam habetur materia praedicabilis per totum anni circulum. Basil. 1491, 1504, kl. fol. Paris. 1510. fol. Door de zorg van Jean Saulay; Mediolani, 1603, herzien door Basilius Serenius, regulier kanunnik; Duaci, 1620 fol. door Leander de St. Martin, een Engelsch Benedictijn, bezorgd.

Venatorium investigatorium Sanctorum Canonici ordinis waarschijnlijk bestaat dit werk slechts in hands., zooals ook de volgende:

Compendium Venatorii Canonicorum Regularium in 4^o.

Calendarium Sanctorum ordinis Canonicorum Regularium.

Joannis Mauburni, Canonici Regularis: Magistri Joannis Standonck, Magistri Philippi Hodaert, Poenitentiarii Senoniensis, Epistolae aliquot.

Responsio ad tria, quae ordini Canonicorum Regularium objiciuntur; ad Priorem de Duno, prope Endoviam.

De Benedictijnen van St. Maur hebben in hun Gallia Christiana, T. VII. in Probat. Col. 281, 282, twee brieven van Erasmus aan Mauburnus in het licht gegeven.

Zie Sweertii, Ath. Belg. p. 447; Val. Andreas, Bibl. Belg. p. 534; Foppens, Bibl. Belg. T. II. p. 688; Paquot, Mém. T. I. p. 311, 312; Gallia Christiana, T. VII. p. 836-839; Mastelini, Necrol. Virid. Vallis, p. 121; Sanderi, Bibl. Belg. ms. T. II. p. 56, 60, 51, 141; Foppens, Hist. Sylvaed. C. 23; Knippenbergh, Hist. Ecces. Gelr., p. 239-240; Delprat, Over de broederschap van G. Groote, bl. 171 verv. 289 verv.; Glasius, Godgel. Nederl. o.h.w.; Kobus en de Rivecourt.