Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Jacob van Malderée]

MALDERÉE (Jacob van), ook wel Malderé, een Vlaamsch edelman, ging tot de Staatsche zijde over, en geraakte in gunst bij Willem I, die hem tot zijn stalmeester en baljuw van Veere benoemde en bij wiens dood hij tegenwoordig was. Even zeer stond hij in gunst bij Prins Maurits, die hem benoemde om ter staatsvergadering van Zeeland, als vertegenwoordiger van den eersten edele te verschijnen, 't geen, vooral omdat hij niet in de provincie geboren was, van verschillende zijde veel tegenstand ontmoette. Eenigsins werd dien tegenstand opgeheven door de acte van non praejudicie, doch hij is echter nimmer als aangenaam verklaard. Hij was vroeger in dienst, anderen zeggen een huisgenoot van den markgraaf van Havrech, stadhouder van Vlaanderen. Deze betrekking was oorzaak dat, toen in 1595 van de zijden der Spanjaarden aan de Nederlanden voorslagen van vrede gedaan werden, de Markgraaf zich te dien einde, bij eenen brief aan van Malderée vervoegde. Deze gaf er den Prins kennis van, en ontving kort daarop bevel te antwoorden, dat er geen hoop tot vrede was, ten ware het Spaansche krijgsvolk niet alleen de Nederlanden, maar ook het graafschap Bourgondië ruimde. In een anderen brief deed hij den markgraaf weten, dat de Vereenigde Staten niet ongenegen waren, om met die der andere gewesten, doch geenzins met de Spanjaarden in onderhandeling te treden. Toen de Algemeene Staten, in 1607, aan verscheidene hoven gezantschappen zonden, om hun raad en bijstand te verzoeken, vertrok van Malderée, nevens Joan Berck, pensionaris van Dordrecht, als buitengewoon gezant naar Engeland, om Jacobus I verslag te geven van den toestand der Vereenigde Nederlanden, met betrekking tot de vermogens ter voortzetting van den oorlog. Een ander blijk van aanzien en vertrouwen, waar toe van Malderée, hier te lande, zich had weten te verheffen, was zijne benoeming tot een der gemagtigden van wegen de Algemeene Staten, om met de Spaansche gezanten, in 1608 te 's Hage verschenen, over vrede of bestand te han-

[p. 102]

delen. De laatste openbare post, in welken wij hem aantreffen was het buitengewone gezantschap naar Frankrijk in 1610, met de heeren van Brederode en van der Myle. In het belangrijk stuk, door Mr. H. van Wijn medegedeeld in Nalezingen op Wagenaar, D. I. bl. 817 en volgg. komt van Malderée voor als een der voornaamsten, die werkten tot eene meerdere verheffing van Maurits. Hij huwde Margaretha van Berchem, weduwe van Alexander de Haultain en stierf den 16 November 1617.

Zie Bor, Nederl. Hist. B. XXXII. bl. 28; D. XXXIII. bl. 99, Van Meteren, Ned. Hist. B. XXVIII. f. 533 vers. 537 vers.; B. XXIX. f. 546, 547, 548; B. XXXI. f. 593; Bentivoglio; Verhaalb. bl. 524; Grotii Hist. libr. IV. p. 210, 211, 212, 213; litr. XVI. p. 519; Aitsema, Sak. v. Staet en oorlog D. III. bl. 622; Beaufort, Leven van Willem I, D. I. bl. 292, D. III. p. 688 689; Negotiat. de Jeannin, T. I. p. 199, 403; T. II. p. 106; Acta publ. Angl. T. VII. p. 158; Brandt, Hist. d. Ref. D. II; Resol. Holl. in Sept. en verv. 1607 bl. 245, 246; Journ. d. Ambass. W. van Brederode, C. van der Myle en S. de Maldere, M.S.; Wagenaar, Vad. Hist. D. VIII, bl. 411, 460, 461; D. IX. bl. 274, 321, 336; D. X. bl. 38; van Wijn, op Wagenaar, D. VIII. bl. 99 102, 103; Nalez. bl. 318, 319, 321; Scheltema, Staatk. Ned. o.h.w.; Kok, Vad. Woordenb. o.h.w.; v. Loon, Ned. Hist. penn. D. I. bl. 459. D. II. bl. 40.