Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[Leendert de Koningh]

KONINGH (Leendert de) werd te Dordrecht den 12^den April 1777 geboren. Hij ontving achtereenvolgens onderwijs in de teeken- en schilderkunst van A. Vermeulen en M. Versteeg, bij welke hij snelle vorderingen maakte. Reeds vroeg legde hij zich toe op het teekenen en schilderen van stille en woelende waters met schepen, waaruit zijn zich snel ontwikkelend talent duidelijk was op te maken. Vermeenende als kunstenaar zijn bestaan te kunnen vinden, stak hij naar Engeland over en bleef daar, totdat de staatkundige toestand van Europa hem, als niet genaturaliseerd Engelschman, noodzaakte naar Nederland terug te keeren. Na een kort verblijf aldaar, vertrok hij naar Parijs en oefende zich daar eenigen tijd op het Museum, onder opzigt van den beroemden historieschilder David. Door Duitschland naar het vaderland terugkomende, vervaardigde hij onder weg een groot aantal teekeningen en schetsen, welke hem, daar hij het zeeschilderen als hoofdvak vaarwel had gezegd, bouwstoffen opleverden voor de zamenstelling van landschappen met vee en andere stoffaadje en waarvan men op onderscheidene tentoonstellingen verdienstelijke proeven heeft mogen beschouwen.

[p. 322]

De Koningh vertoefde echter niet lang te Dordrecht, maar vertrok, na zijn huwelijk, met zijne echtgenoote weder naar Engeland. Na de herstelling van ons vaderland, kwam hij weder herwaarts, hield vervolgens zijn verblijf te Dordrecht, alwaar hij vele teekeningen en schilderijen vervaardigde, waarin hij proeven zijner bekwaamheid aan den dag legde.

De Koningh overleed te Dordrecht den 3^den Junij 1849. Hij was lid der koninklijke Akademie van Beeldende kunsten te Amsterdam. Een zijner zonen volgt. Een ander, Leonard genaamd, is een verdienstelijk portretschilder en teekenaar op steen, terwijl zijne dochter schoone proeven geleverd heeft in het schilderen van bloemen en het vervaardigen van teekeningen in kleuren.

Zie van Eynden en van der Willigen, Geschied. der Vaderl. Schilderk. D. III. bl, 210-212, Aant. bl. 219, 220; Immerzeel, Lev. en Werk. der Kunstsch.; Kramm, Lev. en Werkder Kunstsch.