Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[Jacob Lodewijk Kesteloot]

KESTELOOT (Jacob Lodewijk) werd den 9^den October 1778, te Nieupoort, in Vlaanderen, geboren. Zijn vader vroeg verloren hebbende, werd hij door zijne brave moeder opgevoed, die, door een tamelijk vermogen daartoe in staat gesteld, haren veel belovenden oudsten zoon, uitmuntend deed onderwijzen. Op zijn veertiende jaar kwam hij met zekeren David, uit Dendermonde, in kennis, die eenige goede Hollandsche werken bezat, waarvan de lezing eenen onmiskenbaren invloed op zijnen ganschen levensloop uitgeoefend heeft.

Vlug van geest van leergierig van aard zijnde, kwam hij vervolgens ten huize van den eerwaarden van den Bussche, priester en geestelijk koster te Nieupoort, bij wien hij de eerste beginselen der toonkunst en der Latijnsche taal magtig werd, en die hem als koorknaap bezigde, waartoe zijne uitmuntende stem hem bijzonder geschikt maakte.

Zijn leermeester naar Gent volgende, werwaarts deze, ter leiding der muziek in de St. Michaëlskerk geroepen was, zette hij daar zijne studiën voort onder de paters Augustijnen, doch keerde, na de Fransche omwenteling van 1793 en de daaropvolgende sluiting der kerken, naar zijne geboortestad terug, waar hij eerst bij den priester Trensaert zich verder volmaakte, en daarna bij den apotheker de Roo het eerste onderwijs in de voorbereidende vakken der geneeskunde verkreeg.

Om de Fransche conscriptie te ontgaan begaf zich Kesteloot naar Leiden, waar hij zich verder op de geneeskunde toelegde en den 31^sten October 1800, na verdediging zijner Dissertatio de Dysenteria (L.B. 1800. 8^o.), tot doctor in de genees-, heel- en vroedkunde bevorderd werd.

Voorzien van diploma en aanbevelingsbrieven, begaf zich de jonge doctor naar Parijs, om er onder de beroemdste professoren het hospitaal-onderwijs te volgen. Van daar teruggekeerd, vestigde hij zich als geneesheer eerst te Vlaardingen, en eindelijk te 's Hage, waar koning Lodewijk hem gunstige voorstellen deed, die door staatkundige voorvallen verijdeld zijn. De koning verbond hem echter aan zijn kabinet en belastte hem met het nagaan der weldadigheidsgestichten in het algemeen, alsmede de godshuizen en scholen der Katholieken in het bijzonder. Hij was tevens doctor der gerechts-, der krankzinnigen- en burgergodshuizen. Tijdens zijn verblijf te Rotterdam werkte hij krachtig mede om de koepok-inenting te verspreiden, en stichtte hij gezamentlijk met doctor David aldaar eene maatschappij voor kostelooze inëntingen.

Na de vereeniging van Holland en België werd Kesteloot, bij de oprigting der hoogeschool te Gent, in 1817, op voordragt

[p. 140]

van A.R. Falck, aldaar tot hoogleeraar in de geneeskunde benoemd; zijnde hij tevens door het staatsbestuur aangezocht, gezamentlijk met den hoogleeraar van Breda, deze nieuwe instelling te regelen. Hij bekleedde dien post met den meesten lof tot kort na de gebeurtenisen van 1830, toen hij zijn emeritaat verzocht en verkreeg. Hij besteedde de hem geschonkene rust aan de uitoefening van zijne praktijk en aan zijne lievelingsstudien, de taal- en letterkunde van zijn vaderland, totdat hij den 5^den Julij 1852 te Gent overleed. Hij werd den 7^den daaraanvolgende op het kerkhof buiten de Brugsche poort plegtig begraven, doch had niet gewild dat er iets tot zijn lof daarbij zou gesproken worden. Er bestaat van hem een fraai levensgroot portret door Morits geschilderd, dat hij stervende aan de bibliotheek te Nieupoort schonk, en eene uitmuntend schoone lithographie naar het origineel van zijnen schoonzoon, den vermaarden kunstschilder van Ysendyck. De beeldhouwer Duvigne vervaardigde zijn borstbeeld en de stempelsnijder D'Hondt eene fraaije medaille, ter herinnering aan 's mans 50jarig jubilé als geneesheer. Hij was in 1802 te Schiedam gehuwd met Jacoba Nolet, dochter van den toenmaligen burgemeester dier stad, die hem vijf dochters schonk, en die hij in 1844 door den dood plotseling van zijne zijde zag wegrukken.

Wat Kesteloot voor de geneeskunde, de letterkunde en andere wetenschappen gedaan heeft getuigt de lijst zijner werken en geschriften, die wij hier laten volgen. Zijne verdiensten als geneesheer en letterkundige zijn door twee zijner vrienden, de heeren Prudens van Duyse en Nolet de Brauwere van Steeland, in de hier aangehaalde bronneu uiteen gezet. Wij bepalen ons naar dezen te verwijzen. Zijne bekwaamheden werden door vele geleerde instellingen erkend en gewaardeerd, terwijl hij niet alleen een der oprigters was van de maatschappij van Nederlandsche taal- en letterkunde, Regat prudentia vires, binnen Gent, maar hij was er ook eenigen tijd ondervoorzitter van. En toen de staatsomwenteling van 1830 een einde stelde aan de vergaderingen van dit genootschap hield hij de handvesten in trouwe bewaring, tot dat hij ze, in 1849, na alvorens het Nederlandsch congres te hebben geraadpleegd, aan de archieven der stad Gent overmaakte, ‘verlangende,’ - zoo sprak hij - ‘bij deze handeling beschouwd te worden als een oud soldaat die het vaandel in het hoofdkwartier overbrengt.’

Van Kesteloot is in druk uitgegeven:

Verhandeling over de Geele-koorts, door Dr. Miller, uit het Engelsch vertaald met aanmerkingen, 's Gravenhage, 1806. 8^o.

Discours sur les progrés des sciences, lettres et arts, depuis 1789 jusqu' à ce jour, ou compte-rendu par l'Institut de

[p. 141]

France à S.M. l' Empereur et Roi, avec des notes sur les savants cités dans les rapports, etc. en Hollande, Amst. 1809. 8^o.

De Koepokinënting getoetst aan het gezond verstand enz. naar het Fransch van Dr. Marc, 's Hage, 1812. 8^o.

Conspectus Materiae Medicae in usum Auditorum, Gandav. 1817. 8^o.

Josephi L.B. de Quarin, animadversiones practicae in diversos morbos. Editio Viennensi auctior ac emendatior. curavit, memoriam Quarini, praefationem notasque adjecit J.L. Kesteloot. etc. Gand. 1818-1820. 8^o. 2 tom.

Lofrede op Hermanus Boerhaave, met den uitgeloofden eerepenning bekroond door de Hollandsche Maatschappij van Fraaije Kunsten en Wetenschappen, Leid. 1819. 8^o. 2de druk, Gent, 1825. 8^o.

Elementa pathogeniae, in usum auditorum congesta, cum tabula analytica, Gand. 1825. 8^o.

Fragmenta aetiologica, Gand. 1826. 8^o.

Hulde aan Gerardus van Swieten, Gend, 1826. 8^o.

Redevoering, uitgesproken bij de plegtige inwijding van het academisch paleis der Hoogeschool te Gend, ald. 1826. 8^o.

Fragmenta symptomatologiae, Gand. 1826. 8^o.

Levensberigt van Prof. P.S. Kok, enz Gend, 1840. 8^o.

Descriptio du Gibbar (Vinvisch, Balena Physalus, Lin.) par feu D. Monfort, publieé par J.L. Kesteloot, Bruges, 1841. 8^o.

Notice biographique sur P.E. Wauters, Brux. 1841. 8^o.

Briefwisseling van Mr. W. Bilderdijk met Prof. Kesteloot, Rott. en Gend, 1842. 8^o.

Hulde aan de nagedachtenis van Mr. A.R. Falck, vrij gevolgd naar het Fransch van den Heer A. Quetelet, met naschrift en bijlagen voorzien, 's Hage, 1844. 8^o. met portr.

Oldenbarneveld's heerlijkheid Rodenrijs, onuitgegeven opschriften van Vondel, enz. Gend, 1852. 8^o.

Voorts eenige verhandelingen, boekbeoordeelingen, mededeelingen en wat dies meer zij in de volgende tijdschriften: De Schouwburg van in- en uitlandsche letter- en huishoudkunde, 's Hage 1805 en volgende jaren; Verhandelingen van het Rotterdamsch genootschap ter bevordering der vaccine, Rott. 1805; Biographie universelle de Paris, dite la grande biographie de Michaud, 1811-1846, de artikels van Deiman, Ingenhousz en de Gelder; Annales de littérature médicale nationale et élrangère de feu le professeur Kluyskens, Gand et la Haye, 1815; De Werken der Koninklijke Academie der Kunsten en Letteren te Brussel, onder anderen Toxicographie de quelques poissons et crustacés de la mer du Nord, 1841. 8^o.; Description d'une peinture ancienne découverte à Nieuport, en Flandre, 1843, 4^o.; Anna-

[p. 142]

les Belgiques, 1818; de Eendragt, 1850-1851, Levensschets van den historieschilder Ludovicus Morits.

Onuitgegeven bleven van hem:

Over den krachtigen invloed, welken de Nederlanders gedurende de achttiende eeuw op den vorderenden gang der natuurlijke wetenschappen hebben uitgeoefend.

Over den bloeijenden staat der Toonkunst, voornamelijk op het einde der achttiende eeuw.

Over de waardigheid der vaderlandsche geschiedenis.

Zie van Kampen, Bekn. geschied. der Ned. lett. en wetensch. D. III. bl. 259, 260; Holtrop, Biblioth. Medico-Chirurgica, p. 172; Prudens van Duyse, Levensschets van J.L. Kesteloot, Gent 1852. 8^o.; Dr. J. Nolet de Brauwere van Steeland, Levensb., van J.L. Kesteloot, in de Hand. van de jaarl. vergad. van de Maatsch. der Ned. Letterk. te Leid. 1853. bl. 8-9.