Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Albertus Arnoldus Huttenus]

HUTTENUS (Albertus Arnoldus) werd den 12 Mei 1587 te Nijmegen geboren. Zijne godgeleerde opvoeding schijnt hij te Franeker ontvangen te hebben, waar hij zich vooral aan Drusius aansloot om zich op de Oostersche talen toe te leggen. Welligt was hij, om zijne studien te voltooijen, naar de hoogeschool te Sedan vertrokken, toen hij aldaar tot hoogleeraar in de Hebreeuwsche taal werd benoemd. Eerlang keerde hij in 't vaderland weder en

[p. 1480]

werd hij te Neerbosch beroepen en van daar in 1616 naar Buren, door de gravin weduwe van Hohenlo, die het graafschap bestuurde in den naam van Filips Willem van Oranje. Dat beroep was echter aan velen uit de gemeente niet welkom, èn omdat men het regt van de gravin niet ten volle erkende, èn omdat Huttenus toen reeds bekend was, als aanhanger der Remonstranten.

Ofschoon men bij het leven der gravin en haar broeder niets tegen hem vermogt, zoo bleef de ontevredenheid der Contra-Remonstranten bestaan. Toen Maurits in 1618 het graafschap erfde moesten aanstonds de predikanten van de omliggende plaatsen nevens Huttenus de dienst vervullen. Reeds in Januarij 1619 werd hij door de gedeputeerden der synode geschorst tot het einde der Dordsche sijnode, om zich dan op nieuw elders beroepbaar te kunnen stellen, na zich alvorens met zijne classis verzoend, en de Dordsche canones onderteekend te hebben.

Huttenus sloot zich nu geheel bij de Remonstranten aan, en begon met vele anderen op verschillende plaatsen te prediken. Eene predikatie buiten Rotterdam, bij Krooswijk, op den 20 October, bragt hem in groot gevaar. Ofschoon den 27 November gebannen, en na verloop van twee jaren te Buren geëxcommuniceerd, zoo bleef hij toch met Paschier de Fijne en anderen in het land. In 1624 droeg men hem Leiden, Warmond en Noordwijk ter bediening op. Op het eind van 1631 werd, nevens Lansbergen en Loeding, ook aan hem de bediening der Rotterdamsche gemeente toevertrouwd. Den 27 Februarij 1632 werd hij dáár voor vast aangesteld, en behalve de afwezigheid van eenige maanden om de Nijmeegsche gemeente te bedienen, zoo bleef hij tot 1639, toen Noordwijk hem riep. Slechts tot 1643 bleef hij daar werkzaam, aangezien men hem Curcellaeus ter zijde stelde tot institutie der studenten. Doch in 1649 vertrok hij weder naar Nijmegen. Thans bleef hij er tot zijn dood. In 1659 kreeg hij zijn emeritaat, na reeds een jaar te voren door proponenten in zijn dienst te zijn geholpen. Hij ontsliep den 25 October 1663 in 76jarigen ouderdom.

Zijn portret is naar G. Flinck door Bary gegraveerd.

Behalve dat hij den schrijver was der Sieckentroost, die achter Uytenbogaerts Onderwysinghe in de Christelyke religie werd opgenomen, zoo hebben wij nog van hem de navolgende geschriften:

De gemeene vraghen van de genaemde-Catholycken den geloove rakende, voor-ghestelt door Laurentius Beyerlino. Mitsgaders de rechtsinnige Catholycke antwoorden op deselve vraghen ghegheven, t'Amstelr. 1632, 4^o.

[p. 1481]

Antwoorden op vier vragen van een paapsch priester aen een Remonstrantsch predikant, gestelt tot ontdeckinge van de voornaamste sophisteryen, waermede de Papisten omgaan om de eenvoudige te verstricken, en tot hare secte te trecken. Tot Rotterdam, 1640, 4^o.

De volkomenheit en klaarheit van 't woordt Gods, vervat in de H. schriftuur in alle saken ter saligheit noodig, verdedigt tegen de tegenwerpingen der papisten, begrepen in 10 vragen, 's Hage 1641, 8^o.

Bom-ijs van 't sacrament des autaers. Dat is: vertooninghe van de nietige redenen ende ydele uytvluchten, die Christianus Philalethes heeft weten te halen uyt de paepsche leeraers voor de leere van de Transsubstantiatie, t' Amst. 1642, 4^o.

Zie Brandt, Hist der Ref., D. II. bl. 444-447, 703, 706, D. III bl. 333-336, 739, 798, 881, 917; Cattenburgh, Bibl. Rem., p. 96-99; Tideman, de Rem. Broed., bl. 17, 43, 47, 51, 92, 228, 278, 283, Dez, Histor. Overzigt van de catech. liter. der Rem., bl. 20-23; van der Hoeven, Tweede Eeuwfeest van het Seminarie der Rem., bl. 100; Chron. van het Hist. Genoots., D. IV. bl. 255; Kist en Royaards, Archief (1ste Série), D. V. bl. 118, D. VII. bl. 56, 103, 143, D. X. bl. 230, (2de Série) D. IV. bl. 15; Troost der Geloovigen in 't afsterven hunner vrienden, begrepen in verscheide brieven van geleerde mannen (Grotius, Bartaeus, Borrius, Episcopius, Geesteranus, Huttenus, Nullius, Poppius enz), Amst. 1695, 8^o.; Muller, Cat. van Portr.