Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Johan van Gent]

GENT (Johan van) Heer van Oosterwede, zoon van den voorgaande, was lid der Ridderschap van Gelderland, had als gedeputeerde ter vergadering der Staten Generaal een groot deel aan de regering en was de belangen van het huis van Oranje toegedaan. Bij den dood van Willem II in 1650 was hij voorzitter van gemelde vergadering, en voorzag in het geven der noodige orders, waarvoor hem later de goedkeuring ten deel viel. Kort hierna bekleedde hij met Joachim Andreae een gezantschap aan den Keurvorst van Brandenburg, en vertrok in 1660 met van Beuningen en de Huybert in Ambassade naar Frankrijk, om eene naauwere verbindtenis met dat rijk te bewerken. Nadat, in 1666, de

[p. 104]

Prins van Oranje door de Staten van Holland als kind van Staat was aangenomen, werd hij, op eene wedde van vijfduizend gulden, tot deszelfs Gouverneur aangesteld. Bij den inval van Lodewijk XII in 1672 werd hij met anderen wederom naar Frankrijk gezonden, om met dien vorst te onderhandelen. De hooge eischen, die van de Fransche zijde gedaan werden, deden de bezending vruchteloos zijn. Hij overleed te 's Gravenhage den 24^sten November 1697 en werd met zijne gemalin, Eggerik Adriana Sybille van Ripperda, in de kapel van Assendelft in de groote kerk aldaar begraven. Hij verwekte zeven kinderen, waaronder Adriaan van Gent, die, in 1673 voor Maastricht door eenen kanonskogel, van het linkerbeen werd beroofd en in 1678 Elisabeth, dochter van Emanuel Prins van Portugal en der Gravinne van Hanau huwde.

Zie Wagenaar, Vaderl. Hist. D. XII. bl. 125, D. XIII. bl. 13, D. XIV. bl. 46; Timareten, Verz. van Gedenkst. D. II. bl. 134; Van Wijn, Bijv. en Aanm. D. XII. bl. 11, 62. Scheltema, Staatk. Ned. D. I. bl. 368, 369; Nijhoff, Bijdr. voor Vaderl. Geschied. en Oudheidk. D. IV. bl. 145.