Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 4

[Henrick van Diest]

DIEST (Henrick van), geboren den 19^den December 1595 te Altena in het graafschap Mark, alwaar zijn vader, Simon van Diest, Tresorier en Baljuw was. Zijne moeder heette Anna van der Beke. Reeds vroeg blijken gevende van eenen goeden aanleg, werd hij tot de studie opgeleid en bezocht hij de Hoogescholen te Herborn, Heidelberg en Bazel, aan welke laatste hij den 11^den September 1621 den graad van doctor in de godgeleerdheid verkreeg. De oorlog verdreef hem uit zijn vaderland naar Leiden, waar hij bijzondere lessen aan de studenten gaf. Van daar werd hij in 1624 tot predikant te Emmerik beroepen, waar hij tot 1627 verbleef, toen hem, den 24^sten Augustus van dat jaar, het hoogleeraarambt der Godgeleerdheid en der gewijde taal aan de Harderwijksche Hoogeschool werd aangeboden. Twaalf jaren was hij er werkzaam, toen hij in 1639 tot Hoogleeraar te Deventer beroepen werd. Hij aanvaardde den 12^den Januarij 1640 zijne nieuwe betrekking, met eene redevoering de animae statu post mortem, en vervulde haar gedurende dertig jaren, waarna hij den 17^den Junij 1673 overleed. Hij was gehuwd met Geertruid van Lennep, die hem, behalve eene dochter, een zoon schonk, die volgt. Van Diest was een Coccejaansch godgeleerde en mag met vollen regt onder der voortreffelijkste mannen van zijnen tijd gerangschikt worden. Als hoogleeraar genoot hij in hooge mate het vertrouwen der kerk, wier toekomstige dienaren van hem hunne vorming en opleiding te wachten hadden. Als godgeleerde onderscheidde hij zich door onbekrompene denkbeelden, zachtmoedigheid en vredelievendheid; terwijl hij als onderwijzer der gewijde taal uitmuntte, en daarom in 1631 door de Geldersche Synode tot Overziener der vertaling van het Oude Testament verkozen werd, welke aanstelling evenwel door de omstandigheden buiten gevolg bleef. De lange lijst zijner ge-

[p. 168]

schriften getuigt van zijne werkzaamheid, en die schriften zelven van zijne geleerdheid. De titels der voornaamste door hem geschrevene werken zijn:

De ratione studii theologici necessaria instructio, etc. Hard., 1634. 12_o.

Praxeos sacrae specimen continens Conciones poenitentiales funebres, etc. Hard. (1637), 4^o.

Oratio inauguralis de animae statu post mortem, Dav. 1640. 4^o.

Theologia Biblica, etc. Dav. 1644. 12^o.

Enchiridion Theologicum.

Funda Davidis instructa quinque laevibus lapidibus, Dav. 1646, 24^o.

Pedum Davidis oppositum hastae Goliathi, 1651. 4^o.

Disputatio de nominibus Dei.

Bijbelsche Godgeleerdheid, 1651. 8^o.

Mellificium Catecheticum, Amst. 1654. 8^o.

Analysis apocalypseos exegetica. Arnh. 1663.

Grammatica Hebraea cum rudimentis linguae Chaldaicae et Syriacae, Dav. 1665, 12^o.

Instructio de arte concionatoria, Arnh. 1665. idem 1676.

In Epistolam ad Romanos commentatio. Amst. 1676. 4^o.

Zie Revius, Dav. Ill p. 714. 715; Paquot, Mem. T. III. p. 29; Ferwerda, Cat. Univ. D. I. St. II. p. 277, St. VII. p. 44; dezelfde, Naaml. van Boek. D. I. St. II. bl. 95; de Chalmot, Biogr. Woordenb.; Biograph. Univ. T. VI. p. 178; van Eck en Bosscha, Tweede Eeuwf. van het Athen. Ill. te Dev. bl. 93; Bouman, Geschied. der Geld. Hoogesch. D. I. bl. 65, 109, D. II. bl. 605, 610; Glasius, Godgel. Nederl. D. I. bl. 365, 366; Muller, Cat. van Godgel. Werk. bl. 100.