Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Bartolomaeus Coloniensis]

COLONIENSIS (Bartolomaeus) of van Keulen, was een voor zijn tijd beroemd wijsgeer en Latijnsch dichter. Hij werd in 1460 geboren en was een medeleerling van Erasmus en met hem een moedig voorvechter van zuivere latiniteit tegen de monnikkentaal van zijnen tijd, mogelijk wel eens wat al te ijverig, zoodat hem door zijne leerlingen den bijnaam van Kok gegeven werd. Hij was in 1483 rector der Latijnsche school

[p. 627]

te Deventer, voor den tijd van drie jaren. Van daar vertrok hij naar Zwolle, voorts naar Alkmaar, toen naar Muiden en overleed in 1514. Meerdere bijzonderheden zijn ons van hem niet bekend. Hij schreef:

De Laudibus Philosophiae.

De secta Diogenis lib. 1.

Epistolam mythologicam ad Pancratium.

Sylvam Carminum libr. 1.

Zie Sweertius, Athen. Belgic., p, 155; Revius, Daventr. Illustr., p. 145, 171; Delprat, Verhand. over de Broedersch. van G. Groete, 2de druk, bl. 74