Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Paltsgraaf van den Rijn Christoffel]

CHRISTOFFEL, Paltsgraaf van den Rijn, Hertog in Beijeren, was de zoon van Frederik III, de Vrome en van Maria van Brandenburg, en even als zijn broeder Johan Casimir een vertrouwde van Graaf Lodewijk van Nassau, en dezen behulpzaam in zijne pogingen, om de Nederlanden van de Spaansche dwingelandij te verlossen. Reeds in 1572 had hij twee compagniën ruiters onder Brempt verslagen, die zich bij het Spaansche leger wilden voegen, maar vooral is hij voor onze geschiedenis belangrijk, door zijn aandeel in den ongelukkigen veldtogt van het jaar 1574. IJverig bestuurde hij de werving van troepen en wist door list te bewerken, dat deze ongemerkt bij Linz den Rijn overtogen. In den noodlottigen veldslag op de Mokerheide (14 April) sneuvelde hij nevens de beide Nassausche Graven. De juiste wijze van zijn overlijden is onbekend, zelfs waande men eerst dat hij krijgsgevangen genomen was, zoodat zijn vader aan Requesens een hoog los-

[p. 361]

geld aanbood. Toen de Paltsgraaf echter den dood van dezen beminden zoon vernam, wien Landgraaf Willem van Hessen een veelbeloovend jongeling van edelaardigen inborst noemde en zijne vijanden zelfs als een dapper ridder roemden, troostte hij zich als een waar Christen, dat de Prins om de eer van God en de godsdienst op het bed van eer was gestorven, hetgeen hem liever was, dan dat hij te huis zijn' tijd in ledigheid, des duivelsoorkussen, had doorgebragt.

Zie Groen van Prinsterer, Arch. de la maison d'Orange, Tom. IV. p. XXXII. 326, 367; Arend, Geschied. des Vaderl., D. II, St. V. bl. 561-568.