Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Josua de la Cave]

CAVE (Josua de la) werd, na tot Doctor in de Godgeleerdheid en in de Medicijnen bevorderd te zijn, in het jaar 1620 beroepen tot Predikant te Purmerende. Aldaar in 1622 uit de dienst ontslagen, ontving hij in 1626 een beroep naar Culemborg; terwijl hij aldaar stond kwam hij in 1645 in aanmerking voor eenen leerstoel in de Godgeleerdheid en gewijde taalkunde aan de Geldersche hoogeschool. Van Culemborg vertrok hij in 1650 naar Rijsbergen, waar hij in 1661 overleed.

Hij heeft zich vooral verdienstelijk gemaakt door het in het licht zenden van:

Minister jesu Christi, hoc est descriptio veri fidique pastoris et praeconis verbi Dei 1642, als zijnde hij daardoor de eerste in de Nederlandsche Hervormde kerk, die aan een pastorale God-

[p. 278]

geleerdheid dacht, en die voor zijne jonge ambtsbroeders bearbeidde.

Zie van Goor, Beschr. der Stadt en Lande van Breda, bl. 381; Soermans, Kerk. Regist. van Zuid-Holland; Veeris, Kerk. Alphab. van Noord-Holland; Voet van Oudheusden, Beschr. van Culemborg bl. 464; Ypeij en Dermont, Geschied. der Nederl. Herv. kerk., D. III bl. 414 en 415; Bouman, Geschied der Gelders. Hooges D. I. bl. 98.