De zingende zwaan, of vervolg op de Overtoompse markt-schipper

[p. 25]

De eerste Carileen.

Stemme: Nova.

CArileen,
Ey! Wild u niet verschuylen,
In het diepste van het Woud;
Maar hoord mijn Nimphje hoord,
Ey! Maar een Woord
Van Cloris,
Waar op gy u zo vast betrouwt;
Zeg waar heen,
En vreest gy niet de kuylen
Daar de Nimphjes-Schakers zijn?
Dat Saterlijk gebroed,
Dat geyle goed;
Zy schenden zo menig zoete Nimphelijn:
Dus Harderesse,
Keerd terwijl gy meugt;
Weest geen Moorderesse
Van u eygen Ieugt,
Maar ziet
't Verdriet
't Geen u genaakt:
En keerd,
Eer gy leerd:
Hoe de Saters-schaking smaakt.

Nu 't geviel,

Gy mogt eens loos ontkomen
Deze Splittekootjes list
Door loop of snelle vlugt,
Of naar gezugt!
En dat gy het Bosjes naare Wegen wist,
Ach mijn Ziel!
De Takken van de Boomen
Met haar zwaar neerbuygend' Lof,

[p. 26]

 

Daar raakten dan mijn Hart,

 

U Hayr verwart,

 

Wie zouder mijn Lief mijn Engel helpen of?

 

Tijger nog Leeuwen

 

Al zijnenze stout,

 

Die door haar schreeuwen

 

Dreunen doen het Woud,

 

Dat lilt:

 

En trilt:

 

Van bangigheen,

 

Wie zag

 

Uw Geklag

 

Dan lieve Carileen?

 

Kom, en kom,

 

En wild u Wreedheyd buygen;

 

Al mijn Schaapjens schenk ik u:

 

Mijn Huyzing en mijn Stal,

 

Mijn al en al;

 

Hoe moogt gy

 

Nimphjen nog langer wezen schuw?

 

Keer weerom,

 

Mijn Staf die zal getuygen

 

Hoe u Cloris trouw bemind,

 

Wanneer u lieve Woord

 

Zal komen voort:

 

En dat men ons Zielkens t'zaam in d'Egte bind,

 

Als hy zal drukken

 

Lipjes ende Mond,

 

Als hy zal plukken

 

D'Oorzaak van mijn Wond,

 

Ik weet,

 

Met leed:

 

Gy zeggen zoud:

 

Wat mogt

 

Onbedogt

 

Ik vlugten dus in 't Woud.

 

Ach! zy keerd;

 

Nu is mijn straf bepaereld,

 

Cloris loopt u Lief te moet,

 

Mijn Hartje word verheugd,

 

En springt van vreugd,

[p. 27]

 

Mijn Zieltje gevoeld

 

Het alderzoetste zoet,

 

Nu braveerd mijn min,

 

De gantsche Wereld,

 

En den Hemel lagt mijn toe,

 

Mijn zoete Carileen,

 

Mijn eenigste Een,

 

Ik weet nauw wat ik van groote blijdschap doe:

 

Laat ik u Lipjes

 

Aangename Maagd,

 

Drukken haar lipjes

 

Nu 't de Goon behaagt:

 

En gy,

 

Doet vry

 

Al wat u lust,

 

Gy moet

 

Nu zo zoet

 

Van Cloris zijn gekust.

 

Zuyde Wind:

 

Komt met u zoete Aassem,

 

Auracy: komt met u koelt,

 

Want uyt mijn Liefjens ligt

 

En Aangezigt,

 

Een Beekje van

 

Zweet, en heete Tranen spoelt:

 

Harders-kind

 

U Hertje snakt naar Aassem,

 

Rust hier onder 't geurig Blos;

 

Hoe zwoegt u lieve Borst;

 

Ach! dat ik dorst,

 

'k Ontreeg u mijn Lief tot aan de Middel lost;

 

Rust op de Kruytjes,

 

Of in Cloris Schoot,

 

Strengelt u Tuytjes

 

Nu met Roosjes rood,

 

Op dat

 

Geen Blad

 

U Kranzelijn

 

Omvlegt

 

Voor in d'Egt

 

Gy Cloris Bruyd zal zijn.