De zingende zwaan, of vervolg op de Overtoompse markt-schipper

[p. 28]

Een Amoureus Liedeken.

Stem: Adieu schoon Europia.

ALs schoonste Carileen
Eens wandelden alleen,
Zo zong zy lustig uyt
Met zoet geluyd,
Waar van den Echo 't laatste woord
Altyd na baude,
En herkaude,
Als zy 't heeft gehoord.

Want vraagden zy wie 't deed?

Den Echo vraagden 't meed'!
Als zy het spreeken liet,
Hoorde zy niet:
Waar door het Meysje was in de ley,
Als Carileen Weende:
Den Echo steende,
Met vraagde zy.

Geeft ghy my Lief gena?

Den Echo zeyde Ia:
Mind hy niet Carileen?
De Stem riep Neen:
Waar door zy liep als heel ontzind,
Door digte Boomen,
En zag daar komen
Haar Lief Garint.

Doen was zy zo ontsteld,

Zy heeft hem straks verteld,
Met een ontrust gemoed,
Haar tegenspoed:
Hy lagte om haar zoete reen;
Heeft haar met lusjes,
En duyzend kusjes
Gesteld te vreen.