De Zeeuwsche minnezanger

Verzameling van Uitgezochte Liederen

[p. 6]

Blonde Michiel.

Kom, lichte minnaren in 't vrijen habiel
Aanhoort de vrijage van blonden Michiel!
Hoe hij aan drie weven
Zijn trouw had gegeven,
Maar op 't laatst geen een hem beviel.
De eerste per kas, die kocht hem een jas,
Tegen dat de trouwdag zou komen;
Michiel was totaal, was pover en kaal,
Het vrijen kost geen kapitaal. (bis.)

De tweede, een weeuw van een herbergier,
Michiel kon wel tappen, hij dronk nu vrij bier,
Hij kende den handel
En ging op den wandel,
Dan kreeg hij een frank drie of vier,
Wat hij daarmeê won,
Een schoon' pantalon,
Die haren man had gedragen;
Een zijden hoed, hij werd welgemoed,
Een weeuw is toch zoet van gemoed.

Al die blonde koppen worden bemind,
Die durft inkasseeren blijft overal vrind,
Hij heeft een goed leven
Bij die zoete weven,
Zoo lang hij daar voordeel bij vindt.
Hij werkte niet meer,
Hij speelde mijnheer,

[p. 7]

 

Zoo is het pleizierig te vrijen,

 

Als men wordt gekleed,

 

In de kost ook geleid,

 

Dat doet een jongen geen leed.

 

 

 

De derde was buiten, een weeuw, oud, bejaard,

 

Die had voor Michieltje nog kroonen bewaard,

 

Maar zij had een dochter

 

Michieltje die zocht er,

 

Met die nog veel liever gepaard.

 

Hij vrijde de teef, maar 't was voor de geef,

 

Omdat zij hem deftig trakteerde,

 

Die oude zottin, die was nog vol min,

 

Dat was naar Michiel zijn zin,

 

 

 

Zij maakten zes hemden - Michiel was niet kwaad,

 

Nu was hij met kleeren en lijnwaad in staat,

 

Zij wil van hem weten,

 

Om niet te vergeten,

 

Wanneer hij den trouwdag aangaat.

 

Hij zeide vriendin, die ik teer bemin,

 

Ik zal mijn papieren gaan halen,

 

Maar 't meest dat mij kwelt,

 

Ik ben zonder geld,

 

Anders was de trouwdag gesteld.

 

 

 

Zij geeft hem drie kroonen, Michiel die ging door,

 

's Morgens met de dochter vertrok hij per spoor,

 

Hij was wel beslagen,

 

Veel geld meê te dragen,

 

Michieltje die was er nu door.

[p. 8]

 

Zij trokken naar Gent en leefden content;

 

Als moeder die zaak had vernomen,

 

Dit heeft haar bezwaard,

 

Daarbij oud, bejaard,

 

De dood sleept haar spoedig in d' aard.

 

 

 

Michiel keerde weder zoo blij van gemoed,

 

Hij trouwde de dochter en had al het goed,

 

Jonkmans die wilt minnen,

 

Gebruikt uw vijf zinnen,

 

Zoodat gij er voordeel bij doet.

 

Een weef is zoo fijn,

 

Om getrouwd te zijn,

 

Zij zouden een jonkman verleiden,

 

Door giften of geld,

 

't Heeft Michiel niet gekweld,

 

Hij is er in staat meê gesteld.