|
| |
| |
| |
Lof-ghedicht op de ghedenck-vveerdighe Nationale
Synode, ghehouden tot Dordrecht, Anno 1618. ende 1619.
ALs Christi weerde Leer was in haer teere jaren,
En datmen eerst begonst de Volcken te verclaren
Des Hemels nieu verbont, des Heeren goeden wil,
Ontstont in d'eerste Kerck een kerckelijck verschil:
5[regelnummer]
Den desen was ghesint de menschen te besnijden,
Den genen woud' het volck van 't oude Iock bevrijden,
Elck bracht zijn reden by, tot dat den nieuwen twist,
Door oordeel van de Kerck ten laetsten wert gheslist.
Het oordeel vande Kerck in Kerckelijcke saken,
10[regelnummer]
Op Godes Woord gegront, is om een eynd te maken
Van dwaling' inde Leer, die nu en dan ontstaet,
Als 'smenschen swack vernuft sich hier of daer ontgaet.
Doen nu des Heeren Woort soo verre was ghecomen,
Dat d'Overheyt des Lants, 't Geloof hadt aenghenomen,
15[regelnummer]
Quam Arrius ter baen, en storte lancx om meer,
Door Constantini rijck, sijn onghesonde leer,
Den Keyser dacht voor al van sijnen plicht te wesen,
Te vanden Christi Bruyt, haer wonden te ghenesen,
Beroupt daerom, tot rust der Kercken int ghemeen,
20[regelnummer]
De Dienaers van het woort te Nicen al by een,
Hy selfs een vant ghetal comt sitten int gerichte,
Hier wert de nieuwe leer ghehanghen int gewichte.
En na dat langhe tijdt op alles was ghelet,
Bleef Christus die hy was, en Arrius verset.
| |
| |
25[regelnummer]
Een Kerckelijck besluyt, van t'saem-ghevoechde stemmen,
By d'Overheydt versocht can Werre-gheesten temmen:
Is 't richt-snoer van 't vernuft, den rechten bant van als,
Waer onder Eyghen-sin moet buyghen haren hals.
Daer is onlancx gheleen een Tuymel-gheest gevlogen
30[regelnummer]
Int midden van het Landt, die heeft daer uyt-ghespogen
Verwerring diep-ghesocht, een dochter van de Nacht,
Die ons vereenicht Lant in tweedracht heeft ghebracht.
Den vrient twist met sijn vrient, den broeder met sijn
broeder,
Den Vader met den Soon, de Dochter met de Moeder,
35[regelnummer]
De Staet helt naer het sweert, de Kercke nae den ban,
Het gantsche Lant dat swiert ghelijck een droncken man.
De Vaders van het Landt, der Kercken
Voester-heeren,
Sijn neerstich in de weer om ongemack te keeren,
Men raet-slaecht alle daech, men souckt aen elcken kant
40[regelnummer]
Wat datter dient ghedaen, tot ruste van het landt.
't Heeft u Manhaftich hart, Nassouschen Helt,
verdroten,
Ons Vader-lant te sien van alle kant beschooten
Met pijlen vande Twist: ons lieve Vader-landt,
Voor 't welck 't Nassausche bloet sich dickmael heeft
verpant:
45[regelnummer]
Ghy gaet daerom ghestaech in dijn ervaren sinnen
Beramen, hoemen mocht den wrevel-moet verwinnen,
V hart is staech beducht, u gheest is ongherust,
Hoe dit onsteken vier mocht werden uyt-gheblust.
Men vint ten lesten goet den Raet van alle Kercken,
50[regelnummer]
In eenen Raet vervat, hier op te laten wercken:
Hier toe wert, door u hulp, bequamen Tijdt beraemt,
D'uytschrijving wert ghedaen, de Plaetse wert ghenaemt.
Daer Dordrecht leyt om-ringht met vierderley rivieren,
Die om haer hooghe vest met versche stroomen swieren,
| |
| |
55[regelnummer]
Een Eylandt end' een Stadt: daer is het open velt
By d'Overheydt voor elck tot t'samen-comst ghestelt.
Hier hebben hun voor eerst in goet ghetal ghevonden
Die onsen Vryen Staedt heeft in haer plaets Gesonden,
Vol weerdicheyt, en glants, vol trouwe, vol bescheyt:
60[regelnummer]
Op dat door hun bestier de sake wiert beleydt.
Terstont vloeyt herwarts aen, uyt veelderhande landen,
Een segen-rijcke beeck van wonderbaer Verstanden,
Vol van een hoogen geest, vol Goddelijcker cracht,
Vol helder licht, bequaem te schijnen inde nacht.
65[regelnummer]
Soo haest als yder was aen dese plaets ghetreden,
Den aenvang van het werck, is vasten en ghebeden,
Ten eynde Godes Gheest, ghesegen uyt de locht,
Op yders hert, en tong, sijn segen storten mocht.
Gods Woort, Gods suyver Woort, geen menschelijcke vonden,
70[regelnummer]
Is salf, en heylsaem cruyt voor Kerckelijcke wonden.
Daerop wert hier gheboudt, dat steltmen hier alleen
Tot eenen vasten gront, en onbesweken steen.
Men heeft by een ghesien de Bloem van alle landen,
Die niet en zijn gheboeyt met Pauselijcke banden,
75[regelnummer]
Het Merch van clouck vernuft, de Keest van diepe leer,
Des Aertrijckx edel Zout, des werelts Licht en Eer.
Hier brenght een yder voort, al wat hy heeft van binnen,
De gaven van sijn gheest, de schatten van sijn sinnen,
Den rijck-dom van sijn hert, de vruchten van sijn mont,
80[regelnummer]
En watter oyt een mensch in 's menschen boesem vont.
Wanneermen op hun beurt hoort spreken al de Vaders,
Wat voor een wonder cracht ontsluyt des herten aders,
En dringt in ons ghemoet! Gods lof sy hooch vermelt,
Die in sijn weerde Kerck al sulcke lichten stelt.
| |
| |
85[regelnummer]
Wie dat hier comt ontrent siet als een beke vloeyen
Van honich-soete tael, voelt in sijn herte gloeyen
Een onghewoonlijck vyer, een geestelijcken brandt,
Voelt als een helder licht op-gaen in sijn verstandt.
Ghy moest nu, mijn Vernuft, hier werden aengedreven
90[regelnummer]
De Vaders elck by naem haer eyghen lof te geven,
Maer neen, ten mach niet zijn: ghy moet haest swijghen stil,
Door faute vande plaets, en niet van goeden wil.
Nu Vaders zijt ghegroet, den Staet van dese
Landen
Prijst uwe trouwe daet, en biet u danckbaer handen,
95[regelnummer]
Wenscht, dat dit goede werck mach doen alsulcken
vrucht,
Dat Twist, en swarte Nijt mach tijden op de vlucht:
Wenscht, als met eene stem, dat al des Landts ghemoeden,
Niet als een sachten geest, en liefde moghen voeden,
Wenscht, als met eene stem, dat over al voortaen
100[regelnummer]
Een broederlijcke gunst by yeder mach ontstaen.
Nu Vaders zijt ghegroet: de Harders van de
Kercken
Verlanghen om te sien de vrucht van uwe wercken,
Verlanghen om te sien, Gods vyandt tot een spijt,
De Nederlantsche Kerck van wrevel-moet bevrijt.
105[regelnummer]
Nu Vaders zijt ghegroet, VVy loven uwe
daden,
Wy sien in u besluyt een teycken van ghenaden,
De stilte van het volck, een vriendelijcken bant.
De haven vande rust, de vrede van het landt,
En evenwel nochtans (vergheeft ons dese reden)
110[regelnummer]
En evenwel soo is het slot van ons ghebeden,
Dat God sijn heylich werck alsoo hier laet ghedien,
Dat wy in desen standt u hier niet meer en sien.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd