Zeeuwsche Nachtegael en bijgevoegd Tafereel van sinne-mal

[p. 230]

Bedenckinghe Op de Steert-Sterre, Ghesien int Iaer 1618. ende gheduydet op de vergaderinghe van de Synode, Ghehouden tot Dordrecht.

ALs Godes vveerde Soon, der menschen vvaren Hoeder,
Vercoos hier op der Eerd' een Maget tot sijn Moeder,
En dat hy 't arme volck genade quam aen-bien,
VVert aen des Hemels throon een nieuvve Sterr' gesien:
Een sterr', een vvonder Sterr', die teghens ander Sterren
Quam stieren haren loop, en ging den geest vervverren
En sluyten toe den mont van al den grooten hoop,
Die meynden te verstaen des hemels hoogen loop.
Een Sterr', een vvonder Sterr', een Leytsman van de VVijsen,
Die om den nieuvven Vorst te loven en te prijsen
Verlieten 't Oosters lant, en traden na den Stal,
VVaer in doen lach het Kint dat Vader vvas van al.

EEn ander nieuvve Sterr' heeft haer vergulde stralen,
Met onghevvoonen glans, op 't Aertrijck laten dalen,
Als door het Fransche lant om Godes suyver vvoort
VViert over al ghepleecht dien grouvvelijcken Moort,

[p. 231]

 

En even-vvel nochtans, door Godes vvonder vvercken,

 

Der Martelaren bloet vvas als het zaet der Kercken,

 

En Godes heylich volck, int midden van de doot,

20

VViert tot het recht gheloof noch meer als oyt ghenoot.

 

VVat bracht dees Sterre goets? God quam sijn uyt-vercoren

 

Begroeten op een nieu, en vvert als nieu gheboren,

 

Niet in der Ossen stal, maer in een sacht ghemoet,

 

Vervveckt door sijne doot, ghereynicht door sijn bloet.

 

 

25

GOd laet nu vvederom haer thoonen in de vvolcken

 

Een onghevvoone Sterr', dies is het hert der volcken

 

Verslaghen en verbaest; dus staet een yder stil,

 

En vvacht met vrees en angst vvat dit beduyden vvil.

 

Coom Godes vvare Soon, coom vvare Son, coom vveder,

30

Coom naerdert uvve Kerck, en dael nu immers neder

 

Met dijnen vveerden geest, en Goddelijcke cracht,

 

Ter plaetse daer u vverck met vlijt nu vvert betracht.

 

Geeff dat dit nieuvve Iaer, en dese nieuvve Sterre

 

Vernieuvv' ons ouden mensch; drijff, lieve God, drijff verre,

35

Drijff uyt ons Neder-lant dien vreemden Tuymel-geest,

 

Die over al het hert der vromen maeckt bevreest.

 

Coom vvare Vrede-vorst, en stel doch in de stede

 

Van desen langhen tvvist dijn Goddelijcken vrede:

 

Geeff dat der menschen hert verhart ghelijck een steen,

40

Door dijnen sachten geest mach vveder vverden een.