Zeeuwsche Nachtegael en bijgevoegd Tafereel van sinne-mal

Psalm 8.

O groote God! ô Heer vol heerlickheden!
Groot wert geroemt all'omme hier beneden
V groote naem, jae 'taertrijck is te cleen,
Maer streckt sich wijt boven den hemel heen.

Daer krachtich van ghetuyghen swacke dinghen,
De montjes kleen van teeder suyghelinghen
Maken beschaemt, betuetert, en versuft
V vyant, en den wreecker gans verbluft.

Maer als ick met opmercking gae aenschouwen,
Vw handen werck, de hemelsche ghebouwen,
'tGhetintel van de sterren, en de maen,
Die seker valt niet uyt haer tret en gaen;

Verwondert seyt mijn hert, ô God almachtich!
Wat is de mensch, dat ghy hem zijt ghedachtich?
Een 'smenschen kint van stof, van slijck, van aerdt,
Vereert ghy, en maeckt uwer sorghe waert.

'tHeef u behaecht hem mildelick te deelen
Veel gaven groot, en niet veel doen verscheelen
Van d'Englen self, vervult met overvloet,
Heerlick verciert, gekroont met eer en goet.

Ghy hebt hem over 'tmaecksel uwer handen,

[p. 208]

 

Een heer ghestelt van zee, van stroom, en landen,

 

En al het geen daer inne leeft en sweeft

 

Ghy t'eenemael hem te regeren gheeft.

 

 

25

De ossen die met graghe tanden meyen

 

Het weelich gras van vette klaver-weyen

 

De schapen, en al 'tvee dat sich op 'tvelt

 

Gheneert, heeft God onder sijn macht ghestelt.

 

 

 

De voghels die de dunne lucht beswieren,

30

Met pluymen licht, en singhent tierelieren,

 

En al wat swemt in poel, in beeck, in zee,

 

Moet onder hem gehoorsaem zijn en dwee.

 

 

 

O eeuwich God! ô Heer der Heeren waerdich,

 

Hoe wonderbaer? hoe helder? en hoe vaerdich?

35

Soo klinckt u roem, door al de weerelt wijt

 

En kundicht af dat ghy de Heere zijt.