| |
| |
| |
Plockhaertie van ionck-vrou Anna Roemers met Cvpido.
AY my! ick ben so moed! ick kan my nauw bedaren,
Het sweet dat breeckt myn uyt door 'tmoeyelick plockharen
Met dese bengel, die ick achte min als niet,
Want met sijn slappe booch hy teere pijltjens schiet.
5[regelnummer]
'tWas immers geckens waert dat hy op mijn ginck micken,
Want elcke reys schoot hy sijn broos geweer aen sticken,
Sy stooten weer te rugh, op 'tCristalijne schilt
Van Pallas, ick sprack stout: Schiet vrylick soo ghy wilt,
Nu lustich als een man! want hy con niet ghenaken
10[regelnummer]
Mijn hert, hy mocht het sien, maer geensins cost hy't
raken.
'tWas slechticheyt van hem dat hy niet eens nam merck
Wat hem was in de weech. Loop heen tis kinder-werck
Seyd'ick, doe myn op 'tlaest dees mallicheyt verveelde
Die myn vermaecte eerst doe'ck met sijn kintsheyt speelde.
15[regelnummer]
Iae wel! zijt ghy de Min, die men dus bidt en eert?
Zijt ghyt! die trotselick wel Coningen verheert?
Zijt ghyt! die al de Goon, jae selfs Iupijn doet vreesen?
Zijt ghyt daer ick wel eer soo veel aff heb gheleesen?
Zijt ghyt, die groote vreucht, en groote droefheyt geeft?
20[regelnummer]
Zijt ghy't, die doot, en weer kunt maken datmen leeft?
| |
| |
Zijt ghyt, die den Poeet geeft oorsaeck om te
dichten?
Zijt ghyt die soo veel nieus en wonders cont verrichten?
Maect dat een ander wijs. Ick can het niet vermoen,
Geen heyl'gen loofick oyt eer sy miraeckel doen
25[regelnummer]
Dat ick het selver sie, want anders ist veel logen,
Door hooren seggen wert een mensche licht bedrogen.
Iongen cost ghy niet sien wat u was in de weech?
Dit sprack ick al, en was verwondert dat hy sweech?
Sijn tanden knersten, en hy smeet sijn handen samen,
30[regelnummer]
Het speet hem bijster dat ick hem dus ginck beschamen.
Daer leyt nu al u roem, daer leyt nu u geweer,
Daer ghy op trotst en stoft, gebroken voor u neer.
Doe leed hy langer niet dat ick hem soo verguysten,
Sprong op, liep nae my toe, en terte my met vuysten
35[regelnummer]
Eens tegens hem te slaen, hy maecten hem gereet,
Streeck achterwaerts sijn hayr, en schorten op sijn kleet,
Ick lachte schamper, want ick achtent niet met allen,
Neen pottertje haes-op, mijn lust nu niet te mallen,
Eens op een ander tijt. Mit steld ick my tot gaen
40[regelnummer]
Nae huys, en liet hem daer wel quaet allenich staen.
Sijn koker was heel leech, sijn pijlen al ghebroken,
Tis wel (riep hy) gaet deur! 'tsal werden haest ghewroken
Dat ghy mijn acht dus cleyn, en met mijn hout de spot,
Al lijck ick maer een kint, ick ben nochtans een God.
45[regelnummer]
Ick keerde wederom, door sijn hoochmoedich driegen,
Hy heeft noch vleugels (dacht ick) om my nae te vliegen
En soo te quellen staech waer ick my wend of keer,
Die wil ick corten aff. Doe ley ick 'tschilt daer neer
Bedooven in het gras, om my niet te beletten,
50[regelnummer]
Het erge guytjen gingt doe op een loopen setten
| |
| |
Doe't my sach comen aen, ick meende 'twas van
vrees,
Maer hy liep nae sijn booch, en trockt daer van de pees
En maecter aff een strick, en raepte in dat ylen
De scherpste puntjes van sijn half-ghebroken pijlen,
55[regelnummer]
Doe keerden hy hem om, en setten hem heel schrap,
Ick liep hoochmoedich toe, en gaf hem trots een lap
Soo stijf als ick cost slaen, aen een van bey sijn wangen;
Hy was weerom niet flincx, maer heeft my stracx gevangen
In sijnen loosen strick; helaes! met wat een smert
60[regelnummer]
Stiet hy veel pijlen in mijn onghewapent hert?
Iae neep my blont en blau, en riep 'k sal u vermoorden,
Off haelt weer in u hals de lasterlicke woorden,
Flucx roep nu Mins genae! soo lang sal ick u slaen;
O spijt! ick most het doen, wou ick daer zijn van daen.
|
|