Zaan-vreugd, opgedragen aan de Zaan-landze jeugd

[p. C1v]

Het goede huwelyk.

Wijs: Zullen dan myn Leevens dagen?

Arm en needrig is myn wooning;

Maar eene eensgezinde vreê,

Woont aldaar op elke voetstap;

Deelt ons 't zoetst genoegen meê.

Laat de Liefde by ons woonen,

Die ons zagte roezen bied;

Dan zal ik myn lot steeds zeeg'nen,

En benyd de Vorsten niet.

[p. C2r]

 

Wen myn Gade my op 't harte,

 

Teder als een Engel rust,

 

En al zingende of al schertsend,

 

Word in zagten slaap gekust:

 

Wen het zilver beekje dommelt;

 

Ruischend langs myn wooning vliet,

 

By het maanlicht, - Groote Schepper!

 

ô! Hoe dank ik u dan niet.

 

 

 

By het eerste Zonnestraaltje,

 

Wekt een hartlyk kuschje my:

 

Myne Gade, by 't ontbyten,

 

Is een Engel aan myn zy.

 

Straks tygt nyverheid aan 't zingen.

 

't Vrolyk Kroost danst hand aan hand,

 

't Spinnewiel schept nieuwen rykdom,

 

Van het vlasch door my geplant.

[p. C2v]

 

ô! Wie schetst dat zoet, die vreugde,

 

Waarmeê zy ons dan vertelt! -

 

ô! Hoe zalig is de Sterfling,

 

Die zig om geen rykdom kwelt?

 

Arm en needrig is myn wooning;

 

Doch 't verblyf der zuiverheid.

 

God verhoort daar onze wenschen;

 

Schenkt ons vergenoegdzaamheid.