Yang. Jaargang 39

[p. 156]

Personalia

philippe beck (1963) is dichter, filosoof, redacteur-en-chef van het poëzietijdschrift Quaderno en vertaler van o.m. Benjamin, Moritz en Coleridge. In yang 1999/2 introduceerde Erik Lindner de dichter Beck met zijn vertaling van een reeks gedichten uit Dernière modefamiliale (Flammarion, 2000). Nadien verschenen van Becks uiterst prolifieke hand nog de ‘dichtboeken’ Inciseiv (MeMo, 2000), Poésies didactiques (Théâtre typographique, 2001) en Aux recensions (Flammarion, 2002). Lindner over Beck: ‘De kindertijd en de versificatie lijken de overkoepelende thema's van Becks nieuwste werk. Tegelijk plaatst hij deze onophoudelijk in de wonderlijke ruwheid, of, zo u wilt, de ruwe wonderlijkheid van de hedendaagse wereld (...) Eenmaal binnengetreden in het hermetisme van Beck verliezen de verwijzingen hun cryptische aanblik en veranderen ze in handreikingen en vingerwijzingen.’

annick blumfeld (eupen, 1960) haalde haar doctorstitel aan de universiteit van Freiburg met een proefschrift over gemediatiseerde regressieve aandoeningen. Ze is redacteur van Elektra en als psychiater verbonden aan het academische ziekenhuis van Oost-Luxemburg. Een eerste verzameling met haar essays verscheen vorig jaar bij de Rohr Stiftung in Wuppertal onder de titel Gemisch von Gegensätze. Haar baanbrekende werk werd nooit eerder in ons taalgebied onder de aandacht gebracht

bert bultinck (1974) is redacteur van yang, linguïst, criticus en vertaler.

tom de keyzer (1977) is assistent Italiaans aan de Lessius Hogeschool Antwerpen. Eind vorig jaar verscheen bij Serena Libri zijn vertaling van Diego de Silva's Moordkinderen. Op dit ogenblik werkt hij samen met Frans Denissen aan de vertaling van Lofdicht van de rechters door een advocaat van Piero Calamandrei.

maarten de pourcq (1979) studeerde Latijn & Grieks aan de K.U. Leuven en de interuniversitaire opleiding GGS Literatuurwetenschap. Momenteel is hij assistent aan de vakgroep Griekse Filologie (KUL) en bereidt hij een proefschrift voor over de Griekse tragedie in de hedendaagse filosofie en dramaturgie. Daarnaast is hij redactielid van de Poëziekrant.

david foster wallace (ithaca, new york, 1962) was ooit een veelbelovend tennisspeler, maar schrijft inmiddels essays, kortverhalen en epische romans, zoals het monumentale, meer dan duizend pagina's tellende meesterwerk Infinite Jest uit 1996, volgens velen het beste boek dat ze nooit uitlazen. Recentelijk verscheen het e-boek Up Simba!, een verslag van de verkiezingscampagne die senator John McCain voerde in het veelbesproken jaar waarin George W. Bush de presidentiële verkiezingen won. Binnenkort verschijnt Foster Wallace's nieuwe verhalenbundel Everything and More. De schrijver

[p. 157]

sprak begin januari in Die Welt zijn spijt uit over het feit dat hij deel uitmaakt van een generatie die maar niet volwassen wil worden, een tekort dat de hedendaagse mediacultuur genadeloos zou uitbuiten door steeds opnieuw een beroep te doen op alles wat infantiel, zelfzuchtig en gierig is.

felix hartlaub zie de inleiding op p. 109

piet joostens (1972) is redacteur van yang, auteur en vertaler. Debuteerde vierjaar geleden met de korte roman Aladdin in Brussel (Manteau, 1998) en doet tegenwoordig hard zijn best om het anders, beter en iets dikker te doen.

heinz peter knes (1969) leeft en werkt in Berlijn. Publiceerde eerder al foto's in o.a. Dutch, Purple en BUTT.

kris lauwerys (1972) is vertaler en germanist. Publiceerde eerder over de DDR-literatuur en moderne Duitse literatuur.

marc reugebrink (1960) is redacteur van yang. Publiceerde de dichtbundels Komgrond (1988), bekroond met de Van der Hoogtprijs, Wade (1991), en de roman Wild vlees157 (1998). Vorig jaar verscheen zijn essaybundel De inwijkeling. Hij is criticus voor De Morgen.

marc robbemond (1981) studeerde Drama- en Scenarioschrijven aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht. Publiceerde eerder in Doe maar dicht maar, Passionate, Pom2 en Can we have our ball back.

daniël rovers (1975) is redacteur van yang. Woont in Gent en werkt in Brussel aan de Vrije Universiteit.

alberto savinio (athene 1891 - rome 1952) pseudoniem van Andrea de Chirico. Dichter, prozaïst, schilder, decorontwerper, pianist en operacomponist. Na een jeugd in Griekenland en studies in Duitsland leefde hij een tijdlang in Parijs, waar hij bevriend raakte met Apollinaire en Breton. Deze laatste zei ooit dat Savinio en zijn broer Giorgio de Chirico aan het begin van het ‘surrealisme’ stonden. Maar Savinio toonde zich geen exclusieve aanhanger van welke avant-gardestroming ook. Volgens Leonardo Sciascia was hij gewoon ‘de grootste Italiaanse schrijver uit het interbellum.’ In zijn oeuvre ging hij op zoek naar een ‘barmhartige metafysica’, waarin het beloofde paradijs binnen handbereik ligt: de nieuwe mens hoeft zich slechts geestelijk van oude ideeën te bevrijden om het ware leven te vinden. Pas in de laatste decennia wordt Savinio opnieuw door het publiek ontdekt. In Nederlandse vertaling verscheen tot nog toe slechts één titel (de verhalenbundel Monument voor een held, Meulenhoff, 1982), maar wij hopen met u dat het daar niet bij blijft.

jeroen theunissen (1977) is deze jaargang yangs writer-in residence. Schrijft proza en poëzie. Zijn debuutroman, De onzichtbare, zal eind 2003 bij Meulenhoff verschijnen.