Verantwoording
Bij de samenstelling van dit nummer zijn wij niet uitgegaan van een centrale idee waaraan de bijdragen over Willem Brakman zouden moeten voldoen. Het werk van Brakman kan namelijk niet herleid worden tot een aantal. duidelijk isoleerbare thema's. Wie dat wel doet, ontneemt het zicht op de verwevenheid die zo typisch is voor het werk van deze auteur. Dit themanummer geeft evenmin een overzicht van het gehele oeuvre van de schrijver. Een dergelijk overzicht is door de aard van het werk nog niet mogelijk. Paul de Wispelaere formuleert het in zijn bijdrage als volgt: ‘Wat Brakman betreft leidde dat intertekstuele lezen, dat onderlinge vergelijken of bij elkaar voegen van fragmentaire verbeeldingen uit de afzonderlijke werken overigens op paradoxale wijze nog niet tot grotere “helderheid”. Eerder integendeel. In de mate dat de mogelijkheden toenamen, werd de “waarheid” ondoorzichtiger.’
De indeling die we hebben overgehouden berust op de traditionele genre-indeling: eerst laten we Brakman zelf aan het woord (in romanfragment, gesprek en brieven), daarna volgen bijdragen over zijn verhalen en tot slot worden enkele romans besproken. De autobiografie Pop op de bank hebben we in een afzonderlijke rubriek ondergebracht.
Hoewel dit het eerste themanummer over Brakman is dat evenveel bijdragen telt uit Nederland als uit Vlaanderen, hebben we ons bij de samenstelling niet laten leiden door de gedachte van een Wiedervereinigung maar door de bereidwilligheid van de medewerkers. Of er toch verschillen tussen de bijdragen van Noord en Zuid zijn, kan de lezer zelf het best beoordelen.
Gerrit Jan Kleinrensink en Bart Vervaeck