Yang. Jaargang 10

[p. 78]

Bob van Damme

Metamorfose

De grijze herinnering verloren; toen
ik in mijn droom een regenboog najoeg.
de grauwe leegheid verdwenen, die we gelukkig niet beseften.

plots van zichzelf geven uit de proef van wederzijds geluk.
Breken de bollen van bevroren glas.
Geheugen geperforeerd met stralende blikken
uit reeogen met traankristalletjes.
Scheuren de strakke stof, gespannen door
verveelde wulpsheid.

we zullen met blote voeten door het natte lentegras lopen
en onze psichen zullen zijn één dagpauwoog,
dwarrelend en dwalend, snel en zacht;
En als de zon over het water streelt
zal onze liefde groeien tot zoete kracht.