Het wydberoemde Overtoompje

[p. 47]

Samenspraek of klugtige vryery, tussen Bregje van Zaendyk, en Krelis uyt de Wyk.

Voys: Van 't muyze valletje.

Krelis.      WEl zoete Susje van Zaendyk,
Gy zijt een Meysje al uyt de Kyk,
Gy zyt so Netjes,
En bent so Bolletjes en Pretjes,
Was gy een Lommert, o schoon Iongvrouw!
'k Verzette mijn beste Pand by jouw.

Bregje.      Ey zoete Vriend gy zyt niet mal,

Ey wat is dat voor een Gekal,
Weg met dat Rukken,
Foey is dat Plukken,
Neen zeker Kees dat zal niet lukken,
Wat meend gy zelderleydse Vent,
By wat Gezelschap dat je bent.

K.      Laet ik het jou hier in het Groen,

Liefje eens op sijn Steemans doen,
Tegen dit Hegje,
Kindje wat zegje,
Mijn lieve Schaepje wel hoe legje,
Mijn dus te brussen jou malle Pry,
Laet Lubbertje eens in de Wey.

B.      Ik wil 't niet doen wel wat Geruk,

Gy scheurd 'er mijn mooie Goed aen Stuk,
Laet los mijn Banden,
Foey het is Schanden,
Ey kees wat doet gy met uw Handen,
Mijn dus te Fommelen, wat gezoek,
Wat doet gy daer onder mijn Schorteldoek.

K.      Ey zoete Meysje word niet kwaet,

Ik voel maer hoe gy 'er mee staet,
Laet ik een reysje,
Wel aerdig Meysje,
Voelen jou Poezel Blanke Vleysje,
Dat met Permissie of met Verlof,
Eventje Kind maer niet te grof.

B.      Wel zoete Gekje doet het maer,

Ik zal 't mooy zeggen tegen Vaer,
En tegen Moertje,
Dat gy Loertje,
Van mijn, o jeetje! maekt een Hoertje,
En hier so op het Land verkragt,
Had gy dat Schobbertje wel gedagt.