Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje–
Auteursrechtvrij
[pagina 48]
| |
Voys: Maekt vreugd aen alle kant.
AG waerde Herderin,
Mijn schoonste uytgelesen,
Gy bent die ik Bemin,
Ontfangt dees Diamant op Trouw,
Ik heb u uytverkoren
Tot mijn Egte Vrouw.
Mijn Heer wat Tael is dit,
Hoe kan een Herderinne,
Die gants geen schoon bezit,
Een Ionker trekken tot de Min.
Dies bid ik u Mejonker
Houd dees woorden in.
Mijn uytgelese Maegd,
En schoonste van de Vrouwen
Die my alleen behaegt,
Geeft my op Trouw uw Regterhand,
En neemt gy daer en tegen,
Deze Diamant.
Mijnheer verexcuseert
Mijn boers eenvoudig spreke
'k Heb nooyt geen Hoofs geleerd,
Ik ben by Herders opgevoed;
Mijn Hooft past geen Fontansje,
Maer een Rosen Hoed
Ik zal mijn Engelin,
U kostelyk op doen tojen,
Gelyk een Aerds Godin;
Gy sult bezitten Huys en Hof,
En zyn gekleed in Goude,
En geblomde Stof.
Dat voegt mijn leden niet,
Ik draeg een linne kieltje
Gelyk Mejonker siet,
En daer mede ben ik vergenoegt
Ik Eet en Drink het geen
Dat my het Veld toevoegt.
Mijn Schone gy bevat,
Nog niet de Hofvermaken
Der Wereldt nog haer Schat,
De Rykdom en de Staet en Eer,
De Rust en Weelden,
Diergelyke zake meer.
Mejonker ik heb Rust,
Meer als gy my kunt geven
Ik leef hier na mijn Lust,
Want wat ik lust werd my gestuerd
Door een der Herders Knaepjes,
Uyt de naeste Buerd.
Verdoolde Herderin,
Komt laet ik met een Kusje,
Voldoen mijn zoete Min,
Ik wed het staet u beter aen,
Als het nog immer Herder
Aen u heeft gedaen.
| |
[pagina 49]
| |
Geen Herder heeft die eer,
Nog oyt van my genoten,
Dies bid ik u mijn Heer,
Dat gy uw Iuffers Streeld en Kust,
So veel het u behaegden,
Laet my maer met rust.
O Pronkbeeld van het Veld,
Buygd maer voor Venus Voeten,
En voor 'er zoet geweld,
Gy zultse vinden zagt te zyn,
En 't eensaem Maegde leven,
Maer vol smert en pijn.
Ik haet de geyligheid,
En stop daer voor mijn Oren,
Vertrek mijn Heer 't is tyd,
Dat ik mijn Schaepjes uyt dit dal,
Wat nader moet gaen dryven,
Na mijn Vaders Stal.
Mijn Lief ik ga met u,
En sal u derwaerts leyden;
Weest tog voor my niet schu,
Het sijn uw Deugden die ik min,
Daerom verhoort mijn smeken,
Schone Veldgodin.
Mijn heer indien ik sou,
In 't eynde resolveren,
Dat ik sou sijn uw Vrouw,
Soud gy wel oyt mijn slegte Staet,
Verwyten als het doorgaans,
In de Werelt gaet.
Mijn uytverkore Bruid,
Dat zweer ik by de goden,
Dat ik heb een besluit,
Om u te dienen als mijn Vrouw
In Voorspoed en Weelde,
En in druk en Rouw.
Mijn Heer ik neem tot Pand
Uw Trouw my Aengeboden,
Daer is mijn Regterhand,
Ik sal van dese Uur of aen,
U als een Dienaresse,
Steeds ten dienste staen.
Kom laet ons zamen gaen
Uw Vader hier van spreken,
En schenkt uw Schaepjes aen
De Herderinne hier ter Stee,
Mijn zoete Herderinne,
En gaet met my mee.
Mijn uytverkore Bruyd,
Nu is mijn bitter lyden,
En al mijn droefheyd uyt,
Ik sal u Trouw zijn tot 'er Dood,
En U Beminnen als mijn,
Egte Bedgenood.
|
|