Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje–
AuteursrechtvrijStem: Gy jonge dogters die u steld tot minnen.
AG ik Onteerde Maegd ik mag wel Klagen,
Dat my mijn Eer mijn alderbeste Pand;
Hier in het bloejen van mijn jonge Dagen,
So is ontrooft, o gruwelyke schand.
| |
[pagina 44]
| |
De trouwste Minnaer van alle de Minnaren,
Die my helaes so droevig heeft misleyd,
Dat is nu na Oostindien toe gaen Varen,
Dat van my nu zo dikwils werd beschreyd.
O droeve Wereldt vol van Ongenugten,
Wat zit ik in een dezolaten staet,
Dat my so menigmael te laet doet zugten,
Spiegeld u Dogters tog aen dese daed.
Hy nam my dikwils in sijn lieve Armen,
En bragt my menigmael sijn Mondje by,
Maer nu zit ik og lacy en og Armen!
Alleenig met mijn Schaepje in de ly.
Hy zwoer by Hemel, Starre, Maen en Winden,
Dat hy my nimmermeer verlaten zou,
Nu is hy weg, de Heer zal hem wel vinden,
En ik en ben nu Vryster, Maegd of Vrouw.
Zo dra hy 't Maegde Roosje had genoten,
Zo ging hy weg en hy liet my alleen,
En heeft my aenstonds met de Voet gestoten,
En nu zit ik in Droefheyd en Geween.
Wreede Minnaer hoe zal uw Hert nog knagen,
Dat gy my dese Tormenten aendoet,
Hoe zuld gy 't u in 't laeste nog beklagen,
Dat gy verlaet uw eygen Vlees en Bloed.
Daerom wild op geen Jongmans reden Bouwen,
Sy zijn veranderlyk gelyk de Wind,
Wild haer in 't meest of minste niet betrouwen,
Zo zit gy niet en Zugt als ik met 't Kind.
Gy jonge Dogters die dit komt horen,
Spiegeld u aen mijn zware droeve Val,
Want ziet het kan u ook komen te voren,
Daerom zo wagt u zoete Meysjes al.
|
|