Het wydberoemde Overtoompje

Een nieuw matroose lied.

Op een aengename voys.

AL die 'er sijn Kosje aen Land niet kan winnen,
Die moet 'er gaen varen al by de Zee,
Daer zal mense leeren na boven klimmen,
Halen de Zeyltjes vlak voore de Ree.

Hael Kabel hael Kabel, Wil 't Anker opwinden,

Zo roept'er de Stuerman alle so stijf,
Dan ziet mense lopen gelijk de Blinden,
Den eene die loopt 'er den ander op 't Lijf.

Zodra het Anker dan is Gewonden,

Dan moeten wy weder na boven toe,
Dan roept 'er de Bootsman tot aller stonden,
Hier valt wat te rusten ben jey 'er niet moe.

Dan gaense ons van agter na voren toe stueren,

Waer dat wy ook loopen wy syn in de Knip,
De Duyvel die zou het half verzinnen,
Wat dat 'er te doen is op een Oorlog Schip.

't Is Masje te Schrapen, 't want aen te zetten,

Of het Schip te Teren of Schuytje te Boord,
Hoe dat 't 'er gaet gy meugd 'er op letten,
Ian Hagel werd in sijn Kooytje gestoord.

So dat wy geen Rust en konnen genieten,

Ian Hagel die doet 'er malkander haer Klag,
Sy zeggen het zouder de Duyvel verdrieten,
Datme 'er met vrede niet vreten en mag.

[p. 43]

 

Den Uytkyk van boven, je meugt het geloven,

 

Die roept 'er, ik zie 'er een Zeyltje in Zee,

 

Ons Stuerman dit hoorde liep haestig na voren,

 

Za mannen komt maekt 'er jou Zeyltjes vast ree.

 

 

 

Wilt Blinde by zetten, Bramzeyltjes los maken,

 

Heys op 'er jou Stagzeyl dan hebje gedaen,

 

Dan is het jou Buykgordingen wild 'er niet schaken,

 

Dan moet 'er een Iantje na boven toe gaen.

 

 

 

Ons Kapiteyn waerdig roept Mannen za vaerdig,

 

En wild 'er jou Sloepje vast maken ree,

 

Wy willen gaen Roejen en haestig gaen spoejen,

 

Om Water en Bier gelyk yder wel weet.

 

 

 

So dra en zynder wy niet gezeten,

 

Dan roept de Provoost met stemmen niet kleyn,

 

Za Mannen en hebje nog niet gevreeten,

 

Ons Sloepje dat moet 'er ontladen zyn.

 

 

 

Gy jonge Gezellen houd mijnder ten besten,

 

Want mijnder den heelen Dag werd belast,

 

't Is schoot aen te halen of Boelijn te vasten,

 

Of Braster jou Zeylen weer voor de Mast.

 

 

 

Gy jonge Gezellen wild dit vry vertellen,

 

Maer laet u niet kwellen in sulken schijn,

 

Ik zal 'er mijn zelfs niet langer om kwellen,

 

Het zal 'er geen Reysje van zeven Iaer zyn.

 

 

 

Die ons 'er dit Nieuwe Lied eerstmael Digten,

 

Het was 'er een Knaepje uyt Zoetendael,

 

Hy heeft 'er op 't Scheepje Schiedam gevaren,

 

Hy heeft 't Gezongen, hy liegt het niet al.