Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje–
AuteursrechtvrijStem: Ik kwam te &c.
TE Antwerpen in den Ommegang,
Was ik een Piere la, la, ha, ha,
Was ik een Piere la, la,
Wy spraken al de Luyden aen,
Sy zeyden hoor hier mijn maet,
Den eenen gaf Koek den ander gaf Geld,
Zo hebben sy ons te vrede gesteld,
't Is Bon zey Piere la, la, ha, ha,
't Is Bon zey Piere la la.
Toen gingen sy een Straetje rond,
En Piere la, la ging veur,
Een Meysje in haer Deurtje stond,
Ick ben uw Serviteur,
Wy kwamen daer so net van pas,
Wy dronken daer uyt kan en Glas,
Avous zey Piere, la, la, ha, ha,
Avous zey &c.
Piere la la stondt op Schildwagt,
Met een Geladen Roer,
't Was in de duystere nare Nagt,
En toen kwam daer een Boer,
't Was een so lompen plompen Vent,
Hy sprak ik ben hier onbekent,
Passeer zey Piere la la,
Passeer &c.
| |
[pagina 25]
| |
Piere la la viel op sijn Gat,
En brak sijn breed Geweer,
Want Piere la la was vol en zat,
Hy zey ik doe men zeer,
O Broek wat kreeg ik daer een schrik,
En datelijk in een Ogenblik,
So sturf ons Piere la la, &c.
Og Vrinden hoort na dit Gerugt,
Want Piere la la is Dood,
Hy is gestorven om de Klugt,
Wanty hy had gants geen nood,
Hy schrikte van een wonder ding,
Toen hy des Nagts te Ronde ging,
Daer leyd nu Piere la la, &c.
Hy heeft gemaekt syn Testamen,
Den Armen Piere la la:
Sijn Kousen, Schoenen en zyn Hemd,
De goede met de kwa,
Die maekten hy de schoon Waerdin,
Die hem dik heeft gelaten in,
En die wil Piere la la, &c.
Sijn Kolder en sijn Leere Broek,
Die kreeg de Korperael,
Sijn Hoeden, Beffen en Neusdoek,
En vorder altemael,
Dat maekte hy een moje Meyd,
Die dikmael veel Dienstbaerheyd,
Bewees aen Piere la la, &c.
Piere la la lag in de Kist,
De droefheyd was zeer groot,
't Waerdinnetje daer niet af en wist,
O Broek hoe sy verschoot,
Sy kreet en zey mijn Treuselaer,
Waer legt gy hier myn zoete Vaer,
Doe zweeg ons Piere la la, &c.
Piere la la kwam op de Baer,
Sijn Slagtzwaerd op het Kleed,
Aen d'ander zy een Hellebaerd,
Gants fris het stond so wreed,
En daer mee sloeg de droeve Trom,
Toen droeg men hem een Straetjen om,
Weg was ons Piere la la, &c.
Sy kwamen op het Kerkhof,
En zetten hem in 't Graf,
Doe schoot men daer twee Sergjes of,
En Pier geen antwoord gaf,
Sy zeyde doe aen Piere la la,
Adieu en gingen hene dra,
Hier rust nu Piere la la, &c.
Piere la la lag in de Aerd',
En hy leyd stil en stom,
En yder ging ten Huysewaerd,
Men dronk een Glaesje om,
Op de Uytvaerd van ons Piere la la,
Poepen en Walen 't was een Comsa,
Adieu was Piere la la, ha, ha,
Adieu was Piere la la.
|
|