Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje–
Auteursrechtvrij
[pagina 26]
| |
Voys: Al wat men doet men kan geen jouffrou winnen.
O Droeve werelt vol van ongenugte,
Met regt so noemt men u een Speeltoneel,
Die menig Mens helaes droevig doet zugten!
Die hier zyn rol speeld en hy krijgd sijn deel,
't Is te betreure,
't Geen men gebeure,
Siet aen my droeve Maegt,
Maer ag te laet beklaegt.
'k Heb tot myn grote droefheyd nu vernomen,
Dat voor gedaen en dan daer na bedagt,
My tot dees jammerlijke staet doet komen,
En tot dees' zware val nu heeft gebragt,
Ons werd verkondigt
Dat eer men zondigt,
te sien op 't ent en d'Heer,
Die sondigt nimmermeer.
Had ik daer op gedagt ik was og arme,
Niet tot dees' desolate staet gebragt,
Dat ieder zig met regt wel mag ontferme,
Over mijn en ook over mijn geslagt,
Ouders en Vrienden,
Die ik nu dienden,
Te zyn een stut en staf,
Moet van de wereld af.
Omdat ik heb o gruwelijke schande!
Mijn Kind verdaen en in't Sekreet gebragt,
Moet ik nu sterven laey door Beuls handden!
Vervloekte daet die my hier eerst toe bragt,
Tot de zonden,
Die als bevonden,
Werrekt en daelt door nood,
De droeve bittere dood.
Had ik myn Kindje gehouden in 't leven,
Dees straf en was niet op myn hals gedaelt,
Ik hoop de goede God sal 't my vergeven,
Als ik aen dese werelt heb betaelt,
Ag penitentie,
Heer mijn Conscientie,
Die knaegt my dag en nagt,
Waer ben ik toe gebragt.
So haest als ik mijn schaepje heb ontfange,
So duwde ik het strak de Hersens in,
en wierp het in 't zekreet, maar ag hoe bange!
Viel my de zatan blies my dit staeg in,
Brengt het om 't leve,
En gaet u begeve,
Voort na een ander Land,
So zyt gy vry van Schand.
Als ik dit so volbragt had ging ik wagen,
Na Haerlem om te dienen daer voor meyd,
My dogt dit sou my heel en al verschonen,
Maer valze zatan gy had my misleyd,
't Kind werd gevonden,
En ik gebonden,
Gevoert by mijn dood Lam,
Na de stad Amsterdam.
Alwaer mijn vonnis aenstonts werd gewesen,
Dat men my wurgen sou dat was mijn lot,
Dat ik sterven most wie sou niet vresen,
Op dat bedroeft en schandelyk Schavot,
Dan met een horden,
Gesleept te worden,
't Lichaem na 't Galgevelt,
En aen een pael gestelt.
Gy Amsterdamse jeugd die dit aenschouwen,
Spiegelt u aen myn zware droeve straf,
| |
[pagina 27]
| |
Wilt op geen eden van Iongman vertrouwen,
Want sy vervliegen met de Wind als Kaf,
En zyt bedrogen,
Houd God voor Ogen,
So komt gy niet als ik,
In so een zware strik.
En ook gy jongmans trekt geen dogters zinnen,
Berooft tog niement van 'er beste pant,
Die gy bemint wilt die opregt beminnen,
Of God sal 't u afeyschen van u hand,
Wilt u tog wagten,
Houd in gedagten,
't Geen u hier werd betoont,
hoe 't Kwaed sijn meester loont.
|
|