Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje–
Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
Stem: Ik heb vrouw Venus jagt &c.
IK min de vrye Vryers staet,
Ik wil de Trouw geheel verbannen,
Weg verfoeyelyk Vrouwe Zaed,
Ik zal nooyt met u aenspannen,
Neen ik hou myn zeekerlik,
Wis uyt dien strik,
'k Wil mijn leed so duur niet koopen,
Ook in mijn verdriet niet loopen;
Neen ik hou mijn buyten mik.
Ik blijf by mijn Moertje thuys,
En ik hou my van de gekken,
En soekt tot mijn groote Kruys,
Aen dat lijntje nooyt te trekken,
Ik hou Disch en Bed alleen,
Dan hoor ik geen,
Kinders aen mijn Ooren schreyen,
'k Leg het af met Ian van Leyen,
En so ben ik best te vreen.
Dan hoef ik in so een staet,
De Meyd niet achter 't gat te loopen,
's Morgens vroeg en 's Avonds laet,
Haer liefde om geld te koopen,
Neen ik hou my noch al wat,
Van dat zukkel pad,
Ik laet het hagje so niet glyen,
Tot dat malle luysig vryen,
Heb ik nooyt geen lust gehad.
Gaen ik mijn wat vertreen,
Zondags ergens om een Trantje,
't Is so hier of daer wat heen,
Niemant port my en zeyd Iantje,
koopt my dit of koopt my dat,
't Is tog altyd wat,
Zo verteerd gy tot een speldje,
Zondags so het lieve Geldje,
Voor my foey ik ben te plat.
Gaet gy met het Meysje uyt,
Zo diend gy uw schoone Plaaten,
Te verteeren tot een Duyt,
Of zy zal u namaels haten,
Zeggen og dien slegten bloet,
En doet niemant goet,
't Oude spreekwoord is daer Broeken Zyn,
daer gelden geen Doeken,
Neen dat hou ik niet voor goet.
Dat sy my liepen met kracht,
Na, ik sou niet eens om kyken,
Maer ik sou uyt al mijn macht,
Zo maer stijfjes heen gaen stryken,
| |
[pagina 10]
| |
Want aen haer bescheeten Gat,
Hebt gy niet als dat,
Gy haer moet de kost voor winnen,
Wel so ik dit ging beginnen,
Was ik wis mijn Leven zat.
Trouwd dan wild zyn geplaegd,
Gulde Vryheyd hoog van waerden,
Ik heb u altijd na gejaegd,
Ag geen grooter schat op Aerden,
Ongebonden agt ik best,
En lag om de rest,
Want dat slim gebroed der Vrouwen,
Zal ik voor een gruwel houwen,
En ook schuwen als de Pest.
Is 'er wel een kwaad so kwaed,
Van ymant ooyt ondernomen,
Of het is door Vrouwen Zaed,
Eerst in de werelt gekomen,
Doodslag Moord en Dievery,
En meer daer by,
Zou eens mens dan niet wel vresen,
Om soo 'n deelgenood te wezen:
Ik lag met de Vryery.
Daerom wagt u jonge Maets,
En wild op het beste hopen,
Wild niet willens arme Dwaes,
Zo in uw Verderf lopen,
Dan waerd gy uw Vryjigheyd,
En alles kwyt,
Dan was het adieu goe Dagen,
En gy sou het u beklagen:
Daerom blijfd maer die gy zyt.
|
|