Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje–
Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
Voys: Schoon harderinne.
S Avonds laet in donker,
Dan sijn de Katjes graeuw
Met veel gelol en naer gekrol,
Mau, mau, mau, meau,
Langs straet met groot geschater,
Als de Katten in de Maert,
Yder zoekt een Kater,
Om te spelen met de Staert.
Al de Sardammer Katten,
Zitten by daeg in huys;
Maer als de Zon daeld in de Bron,
Dan gaen sy met gedruys,
Haer terstond op maken,
Om een soete Kater staert,
of een Muys te kraken,
Dat het Hayr stuyft van de Baerd.
't Zijn Katten met twee beenen,
die 's nagts uyt krollen gaen,
Zy zijn in schijn by daeg so fijn,
Als Susjes van 't Vermaen,
Sondags na de Kerke,
En by avond aen de Hol,
Niemant sou het merken,
Ia so sedig als Ian Knol.
Als de Sterren schijnen,
Dan gaen de Katjes heen
Eens na den Dam of Molen Buurd,
Al met de Katers treen,
Die haer dan eens streelen;
Vangen menig Rot en Muys,
Zonder te krakeelen,
Dan loop yder na syn Huys.
Daer zijn twee Oude Katten,
Die lang hebben gemuyst,
Die met haer eygen Kattestaert,
Niet eens waren verkuyst;
Maer sy gingen krollen,
Met twee Vriesse Katers jent,
Dese geyle Snollen,
Vangen Muysen excelent.
Dese twee Oude Katten,
Waren eens op de Iagt,
Al met twee vremde Katers hoort,
Maer toen kwam onverwacht,
Haer eyge Katers sprongen,
Zagen dat haer Katjes al,
Vremde Rotten vongen,
Yder in haer Muysen Val.
De Katers zag men lopen,
Lieten de Katjes daer,
Met groot gezucht kwam daer gerucht,
En 't raekten openbaer,
Toen waren sy beladen,
En elendig in 't verdriet,
Katjes laet u raden,
Krold met vremde Katers niet.
|
|