Westland. Jaargang 1

[p. 897]

Staf van der Loo
De Skalden aan de Dichters

Wij riepen, dichtend in't verleden,
de trouwe namen van de Vad'ren aan;
wij hebben, dichtend, hun geloof beleden,
ja, dichtend, ied'ren kamp herstreden,
- opdat het Volk niet zou ten gronde gaan!

O, Woorden, d'heil'ge bron ontsproten
der Daad, waarvan de waarden voortbestaan
in 't vruchtbaar bloed, dat, ééns vergoten,
der kind'ren zielekracht vergrootte,
- zoodat dit Volk niet kon ten onder gaan!

Want, hebben vreemde macht en streven,
ééns 't oude Recht... tot slavernij verslaan;
de vrijheid, met het zwaard verdreven,
zou door het wrekend zwaard herleven,
- omdat een Volk slechts heerschend kan bestaan!

Ontwaakt, gij, dichters, heft uw Oden
den nieuwen roem der jonge dooden aan!
De wentelende zon der Goden,
het rijzend Licht, verjoeg de nooden:
- Uw Volk is uit den nacht heropgestaan!

Ontdekt den ploeg, de trotsche voren;
den vrede en 't rijpen van het weeldegraan;
der eeuwen adel, 't blakend koren:
- Uw taak is het dien oogst te schoren
voor heel een Volk, dat u is voorgegaan!..