Westland. Jaargang 1

[p. 25]

Willy Vaerewijck
Moederschap III

Nooit heeft er puurder bloed
haar duister hart genezen,
nooit vlamd' er sneller licht
dan in haar bevend oog.
Geen vreugde kwam ooit zoo
bedwellemend gerezen
als deze eerste pijn
die haren schoot doorvloog.

Zeer na is nu het uur
haar kamer klaart van 't linnen
en vat het hevig wit
van kiel en vrouwenschort.
Maar niemand trad met haar
de nieuwe ruimte binnen
waar hare droom
gestalte wordt.