Werk. Jaargang 1

[p. 36]

[Gedichten]

Zeepbel

Ik blies en op de pijpekop

begon een broze bel te wieg'len,

waarin de hemel hing te spieg'len.

Toen hield het groeien langzaam op.

De bloem liet los, ging overzweven,

op wind de tuinen toegedreven.

Daar spiegelde in hem een steen,

en dan, te zwaar om voort te vliegen,

bleef hij nog even aarz'lend wiegen,

hing stil en spatte toen uiteen.

Aquarium

Er zwemmen zeven bleek-gekleurde vissen
met zacht gewaaier van hun sluier-staart.
Zij wenden zich en glijden zeer bedaard
tussen de stijve bladeren der lissen
en komen weer tevoorschijn uit het groen
en gaan op 't golven van hun vinnen
opnieuw de duist're planten-grotten binnen...
't Is altijd Zondag: er is niets te doen.

[p. 37]

Mascotte

Naast mij daalden de boomtoppen af.

De steen rolde naar beneden.

Ik wist, dat ik opzij moest gaan...

Tóch is hij langs mij gegleden.

Toen zag ik de ring, die jij mij gaf,

met steenglans in 't licht van de maan.

Verwijdering

In het duister gloeit de cigaret;
daarachter weet ik zijn gezicht.
Mijn hand zoekt naar de koord van 't licht...
Dan is er iets, dat 't mij belet,
dat mij het ademen beneemt:
Wie is het, die daar naast mij ligt?
Voorzichtig schuif ik weg. Te dicht
is hij bij mij. Hij is mij vreemd.

Slapeloze nacht

In 't blauwe licht is je portret gaan leven.
Ik pluk de rozen van 't behang.
Je mond is dood; toe, glimlach even.
Eén nacht is duizend ruikers lang.

WIM HORA ADEMA