Vrye Landbouwers Gezangen

[p. 42]

De hooibouw.

Wys: De Paardenmarsch.

Komt, vrolyk zamen naar het land,
Met vorken, harken in de hand.
De maaijers wakker in de weer,
Die vellen 't malsche gras ter neêr:
Zy zyn bereids drie kampen mans;
En 't weêr belooft een' goeden kans;
Komt, lustig mannen by de hand,
Men wagt ons reeds op 't land!

Het gras gevelt, geroert, gekeert,
Zoo zien we 'er 't vocht rasch uitgeweêrt;
En als een heldre zonneschyn,
Ook hier in wil behulpzaam zyn,
Dan harkt men spoedig deeze strook
By één, en staapelt rook by rook,
Zoo rasch 'er 't vocht is uitgeweêrt;
Dus handig 't maar gekeerd.

[p. 43]

 

De Hooibouw, zei myn grootvaêr Dries,

 

Duldt by den boer geen tydverlies:

 

Die Ouwe was, begrypje? raar,

 

En op het land van zessen klaar.

 

Myn Vaartjen heeft my vaak vertelt,

 

Hoe hy, als hy kwam op het veld,

 

Hem toeriep, ‘zorg voor tydverlies!

 

‘Leer dit van ouwen Dries.’

 

 

 

De deksel, Jaap! kyk hier, hoe dik

 

Het Hooi hier ligt! dat heeft wat schik.

 

Zie eens, hoe los en droog 't reeds is;

 

Dat kan op rook. - Wat ruikt het frisch!

 

Komt, Jongens! harkt het maar te hoop,

 

Dan krygt ge een slokjen in de loop;

 

Want wonder ben ik in myn schik,

 

Nu 't Hooi is droog en dik.

 

 

 

Zoo rasch wy t'huiswaarts zyn gekeerd,

 

Dan moet de wagen maar gesmeert;

 

Want als het zoo by 't weêren blyft,

 

Is 't nodig dat men 't werk wat dryft.

 

Een braave boêr verzuimt geen' tyd;

 

Eén uur verzuimens baart hem spyt. -

 

Komt nu de wagen maar gesmeert,

 

En dan naar 't land gekeert.

 

 

[p. 44]

 

Ha! ha! die rook die staat: dat 's één;

 

'Er koomen meer deez' dag zoo 'k meen.

 

Het weêr is gunstig, roert wat aan;

 

Dees wei dient deez' dag afgedaan;

 

En morgen dan weêr op een aâr,

 

Zoo wordt men 't meester, al te gaâr:

 

Dan voeren wy 't welhaast, zoo 'k meen,

 

Ter Hooischuur droog by één.