De vrolyke zang-godin, opheffende veelerhande ernstige en boertige gesangen, kusjes en drink-liederen

Liefde verwind de Dood

Vois: Waarom sijner soo veel Juffers

1.
Ware trouw is niet te scheyden,
Sy ontsiet geen ramp nog nood,
Ja, vreesd herteleed nog lijden,
Maar bestaat tot in de dood.
Hoe oyt de nijt haar eendragt tragt te breken
Sy blijft altoos in trouwheyd onbesweken,
En vreesd geen afgunstig steken: ⁺
Hare brand
Houd eeuwig stand.

2.
Schoon de dood, op haar verbolgen,
Euridice ⁺ voerd in 't graf,
Haar Orpheus sal haar volgen;
Hy vreesd dood nog helse straf:
Geen laffe vrees kan hem haar doen begeven,
Hoe self ⁺ het lot hem schijnd te wederstreven,
Sijne min doet haar herleven,
Schoon de dood ⁺
Haar oogen sloot.

+ ‘En vreest niet voor het steken van de afgunst.’

+ Bron: Uredice. Gevolgd is de lezing van de editie 1716.

+ ‘In eigen persoon’, of misschien is bedoeld: zelfs

+ Editie 1716: noot.

[p. 104]

 

3.

 

Ware min doet alles wijken.

 

Geen gevaar, nog wreed geweld

 

Doet haar immermeer beswijken,

 

Sy behoud alom het veld.

 

De nijt verslijt gants vrugteloos haar tanden

 

En knaagd vergeefs haar brekeloose banden. ⁺

 

Wie van ware liefden branden

 

Vresen nood,

 

Nog ramp, nog dood.

+ Aan de onverbrekelijke banden van de trouw.