De vrolyke zang-godin, opheffende veelerhande ernstige en boertige gesangen, kusjes en drink-liederen

[p. 21]

Didoos klagte en dood

Stem: Het best op Aard

1.
Als Dido, woelende ⁺ van dulle spyt,
Te laat sig sag door bare ⁺ min verlijd
En Eneas van Land in Zee gesteken,
Riep sy luyd op: ‘Derfd gy uw trouw dus breken,
Is dit mijn loon:/: ⁺
Voor 't goed aan u gedaan?
Ha, smaad en hoon ⁺ :/:
Ondankbare Trojaan! ⁺

2.
Bedriegt gy dus een Wapenlose Vrouw,
Aan u verknogt door min en egte trouw, ⁺
Voor heen van u soo plegtelijk besworen,
Doe ⁺ gy uw straf en Junoos felle toren
In mijn gebied:/:
Ontkwam, op dese strand,
Die gy ontvlied:/:
Maar tot uw eige schand! ⁺

3.
Gy verfd en smet door uwe trouwloosheid
Anchisis bloed, wel eer door deugd verbreid,
Soo goddeloos uyt uw gemoed verstoten. ⁺
Maar neen: gy sijt van Venus noit gesproten, ⁺
Ontaarde Soon :/:
En trouwelose gast,
Die smaad voor loon :/:
My tot vergelding past! ⁺

4.
Maar, ligt verlijde, ⁺ 't is vergeefs geklaagd,

+ Editie Cor.: woedende

+ ‘Door akelige liefde.’ Edities 1716: haren.

+ Het teken geeft aan dat de regel herhaald moet worden.

+ Bron: Ha smaad ha kom. Editie 1716: smaaden loon.

+ Editie 1716: Ha ondankbre Trojaan (met een antimetrie).

+ ‘Echtelijke trouw.’

+ ‘Toen’

+ ‘Op dit strand, dat gij [nu] slechts tot uw eigen schande ontvlucht.’

+ Bedoeld is waarschijnlijk: ‘Gij bracht een smet aan op het huis van Anchises, dat voorheen wijd en zijd bekend was door deugdzaamheid, een deugdzaamheid die gij nu zo goddeloos van u hebt geworpen.’

+ Aeneas was geboren uit Anchises en Venus.

+ ‘Die mij beloond met smaad.’

+ Dido spreekt zichzelf toe.

[p. 22]

 

Nu hy tot roem uw eer en liefde draagd, ⁺

 

So mild en suyver hem altoos bewesen.

 

Wat hoon, wat laster, staat u niet te vresen,

 

Nu hy dus snood :/:

 

En schandig ⁺ uw verlaat

 

En steld uw bloot :/:

 

Aan een ontroerde staat! ⁺

 

 

 

5.

 

Hiarbas, die uw ⁺ heeft wel eer bemind,

 

Zal geensins, nu hy uw verlaten vind,

 

U en uw nieuw gebouwde stad verschonen,

 

Maar uw veragting ⁺ met sijn haat belonen

 

En naar 't genot :/:

 

Van sijne hete min ⁺

 

- Rampsalig lot - :/:

 

Uw boejen als slavin.

 

 

 

6.

 

Sie daar voor uwe dwase min het loon,

 

Ha hevige, ja duldelose ⁺ hoon!

 

Op wie sult gy, verlatene, nu hopen,

 

Wat hulp, wat uytkomst staat u immer open,

 

Wie geeft u raad :/:

 

In dese uwe nood?

 

U toeverlaat :/:

 

Is slegs alleen de dood.

 

 

 

7.

 

Welaen dan, grypt met moed het Troysche swaard,

 

Wel eer door u als een geschenk bewaard,

 

Van die meineedige aan uw geschoncke,

 

Doe sijne min ⁺ u boesem deed ontfonken

 

En stort met moed, :/:

 

Nu u de hoop verlaat,

 

U geile bloed ://:

 

Als oorsaak van dit kwaad.

 

 

+ Bedoeld is: Nu hij uw eer en of liefde versmaadt om roem te behalen. De volgende regel is een bepaling bij : ‘liefde.’

+ Smadelijk.

+ Een staat die in politieke beroering is gebracht.

+ Dido richt zich nog steeds tot zichzelf.

+ Zij heeft voorheen Hiarbas' liefde afgewezen.

+ ‘Na zijn lust op u te hebben geboet.’

+ ‘Ondragelijke.’

+ Editie 1716: Die door sijn min.

[p. 23]

 

8.

 

Vlied vry, Eneas, met uw kiel op Zee,

 

Draagd vry mijn eer gelijk een zege mee!

 

Schoon mijne ziel op heden daald ter hellen,

 

Mijn schim sal u met onheil steeds versellen,

 

Waar u de Aard :/:

 

Of 't heilloos water torst.’

 

Met dreef sy 't swaard :/:

 

Verwoed in hare borst.