Het vrolijke bleekersmeisje

Mijn lieve Christiaan.

Op eene aangename wijs.

Waar mag toch wel mijn Christiaan zijn?

In Rusland of in Polen?

[p. 10]

 

Ach kon ik sprak dat lieve kind,

 

Maar zoekend naar hem doolen;

 

Er is geen dag of 'k denk er aan,

 

Aan mijne lieve Christiaan. bis.

 

 

2.

't Is mij zoo angstig en zoo bang,

 

Hij mag niet wederkomen,

 

Drie jaren! o wat is dat lang,

 

Mijn hart is vol met schroomen;

 

Kleed ik mij uit, kleed ik mij aan,

 

Dan denk ik aan mijn Christiaan. bis.

 

 

3.

Bij 't afscheid was 't ons beiden naar,

 

De droefheid deed ons beven,

 

Mijn moeder zei: wat zijt gij raar,

 

Zij wou mij klappen geren;

 

Denk aan Sint Jan, riep hij mij aan,

 

En aan uw lieve Christiaan. bis,

 

 

4.

Zijn leêren broek hangt aan den wand,

 

In onz' betreurde kamer,

 

Geen nood dat ik die broek verpand,

 

't Was zonde en ook jammer;

 

Zie ik die broek vol liefde aan,

 

Dan denk ik aan mijn Christiaan. bis.

 

 

5.

Zijn vlegel hangt hier aan den wand,

 

Dat hout won voor mijn eten,

 

Een aalsvel is het vlegelband,

 

Ik kan het met niet vergeten;

 

En zie ik nu den vlegel aan.

 

Dan denk ik aan mijn Christiaan. bis.

 

 

6.

En als hij naar den molen rijdt,

 

Met onze ezels, knollen;

 

Dan zei hij; kom mijn lieve meid,

 

Wij zullen zamen sollen;

 

Ach, zie ik nu den ezel aan,

 

Dan denk ik aaa mijn Christiaan. bis.

 

 

[p. 11]

7.

Als 't Amsterdamsche kermis was,

 

En er waren danzers-kringen,

 

Dan zei hij: meisje houd u kras,

 

Nu wil ik hopsa springen;

 

Komt de Amsterdamsche kermis aan,

 

Dan denk ik aan mijn Christiaan. bis.

 

 

8.

Van Christiaan is 't lied hiervan,

 

Dat heb ik opgezongen,

 

Ach. had ik hem maar tot mijn man,

 

Den allerliefste jongen;

 

Mijn kop begint mij gek te staan,

 

Hoe meer ik denk aan Christiaan. bis.