Het vrolyk Keesje in de verdrukking



[pagina A7v]
De Eendragt, aan den Batavier. Wys: Laat myn tranen gunsten vragen. Puik van myn geliefdste vrinden, Die ik ooit op de aard' mogt vinden; Puik van myn geliefdste vrinden, Nooit volprezen Batavier; 'k Keer, wanneer geen snode vrinden Meer verzellen uw banier, Meer verzellen uw banier. Vrolyk denk ik aan 't voorleden. Toen 'k by U wierd aangebeden, En steeds heb met U gestreden, Toen een ieder was vertrouwd, En niet te overreden Was, door 't eerontrovend goud! Puik van myn enz. Maar helaas! nu Aterlingen, Met gescherpte ontblote klingen, Naar den hals der Vryheid dingen, Vlugt ik met een droef geklag! Ach! ach! Puik van myn enz.