Het vrolyk Keesje in de verdrukking

[p. A6v]

De Batavier, aan de gevlugte Eendragt.

Wys, Laat myn tranen gunsten vragen.

Dierbare Eendragt, keer toch weder!
Allerschoonste, ik min u teder!
Dierbare Eendragt, keer toch weder!

Hoor myn smeken en gebeên!

Zet u by de Vryheid neder,

Al hebt gy hier veel geleên!

At hebt gy hier veel geleên!

Gy blyft toch de lust der braven.
Laten muiters, laten slaven,
Tot uw' val, steeds kuilen graven;

Keer! vrees toch geen slaven rot.

Keer! keer! laat het draven,

't Raakt hier door wel haast ten spot.

Dierbare Eendragt, enz.

Uwe druk beroert my 't harte;
Uwe smart is myne smarte,
Keer! dat vry u 't moordrot tarte;

Zet u by 's Lands Tuinmaagd neer!

Keer! keer!

Dierbare Eendragt, enz.