De vrolyke zanger
(ca. 1793)–Anoniem Vrolyke zanger, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 14]
| |
Da't het may des duivels spaijt!
Heb ik dat zo lomp vergeeten,
Dat jou Vaertje jaerig was?
Wel hoe henker kan dit weezen
Nou dat spait me dut en dats!
2.
Zo stond ik te redeneeren
En te zwetzen tot myn Wayf,
Daer ik, deur 't geduurig vreezen,
Haest de Koorts had op myn layf.
Dan Zay riep, waer toe dat leven?
Maek maer ien verjaar gedicht,
Dan zo heb jay niet te vreezen
As je 't maer wat gaauw verricht.
3.
Maer, ô Jeem'nie! ik an 't raymen?
Dat 's bedroefde malle praet
Mot ik het met raymen hebben!
Och! dan kom ik veuls te laet.
Jae, toe, riep ze, 't moet 'er weezen
Want jay hebt het grof verbruid;
En jai mat je duivels reppen,
't Mot zo aenstonds in de schuit.
4.
Och! wat ging ik toen aan 't bidden
| |
[pagina 15]
| |
Zanggodinnen! stae may bay!
Of ik raek mit dut gedoente
Nog des duivel in de lay;
Maar zay lieten may wel roepe[n],
En geduurig in den nood,
Jae, had 'k op haer willen wachten.
'k Had gewacht tot aen mayn dood.
5.
'k Most toen maer ien aeynde maaken
En schreef, zo als 'k bin gewent,
An mayn Wayfjes jaerig Vaertje!
Maer dut boere Complementje
Leef nog lank, mayn jaerig Vaertje
Leef gelukkig en gezond,
Tot de Dood jou an komt spreken,
Al weegt ook jou beurs gien pond.
|
|