|
| |
| |
| |
| |
Lofgedicht: Ter Eere van Zyne Doorluchtige Hoogheid, Willem de Vyfde, Prins van Oranje en Nassau, enz.
1.
Wie zag een Vorst ooit zoo gehaat,
Gevloekt, gescholden en versmaad?
Dat van zyn eigen Kinderen!
Als Willem Frizo van Nassouw!
Een opregt Vorst, ons Land getrouw,
Wiens ziel moet dit niet hinderen.
2.
O Mensch! hoe durft gy dit bestaan,
Een Vorst zo in zyn Eer te slaan,
Zo laag hem neer te drukken,
Gelykt hem by een Dronke Man,
Versierd met een Genever-kan!
Zyn dit geen gruwelstukken?
| |
| |
3.
Op een Vorst van 't Oranje-huis
Brengt gy uw vuile laster thuis!
Uw snoodheid kent geen perken;
Die steun en stut van Nederland
Hebt gy getekend, door uw hand,
By 't onvernuftig Verken.
4.
O Mensch! ziet voor u wat gy doet,
Een Vorst van 't braaf Nassouwse Bloed
Durft gy die zo bespotten!
Zyt gy ontbloot van reên en licht,
Dat gy voor waarheid laster dicht;
5.
Die voor de Vrede en Vryheid stryd?
Daar gy vol zyt van haat en nyd,
Het Land doet gy ontrusten;
Gy komt met wapens op de been,
En trekt van Stad tot Stad steeds heen,
6.
Is dat een regte Patriot,
Die steeds verwerpt de Wet van God?
Denk vry, dat God is heilig,
Die zegt: vloek uwen Koning niet,
Zyn Heilig Oog dat alles ziet,
Gy zyt dus nergens veilig.
| |
| |
7.
Een zaak die nimmer is gehoord,
Zo strydig met Gods Bybelwoord,
Maar God stuitte dit boos beleid:
O Mensch! die hier aan schuldig zyt,
Wil dit uw doen betreuren.
8.
Gy stoot Regenten uit hun recht,
Gy maakt uw Heer, en haar tot Knegt,
Dat durft gy Vryheid heeten!
Maar 't is voor u een enge band;
O! gy Beroerders van Neêrland!
Zou God dit kwaad vergeeten?
9.
Een Prins, die, op het smeekgebed,
Van God is in zyn post gezet,
Die zogt gy uit te roeijen;
O Mensch! uw snood geweld maar staakt,
't Is God die voor Oranje waakt,
En zal hem weer doen bloeljen.
10.
Al roept gy uit, met u verstand,
Kom, helpen wy de Prins van kant,
Hoe hard gy haar ook hebt gedrukt,
Zy zyn uw wreed geweld ontrukt,
God liet zich aan haar vinden.
| |
| |
11.
Wanneer zy riepen met geween
Heeft hy gehoord na haar gebeên,
Als byna scheen verlooren,
Hy heeft een onbeperkt verstand,
Hy gaf ook middelen aan de hand,
De uitkomst wierd gebooren.
12.
Hy heeft haar voor dien slag behoed.
Hy was aan Neêrlands Volk zo goed,
Hy spaarde Nassau's Helden,
De sterkte van het Staatsgebouw,
Omdat Hy nog beschermen wou
Zyn Kerk, in Neêrlands Velden.
13.
Hy zet de Prins weer op zyn Throon,
Wy draagen weer Oranje schoon,
Dus straalt my door de aderen
De liefde voor 't Oranje-bloed,
Wy looven God, het hoogste goed,
14.
Kom, zingen wy een vrolyk lied.
't Is door Gods raad en magt geschied,
Laat ons Hem eere geeven,
En looven Hem van alle kant,
Versierd u met een strik of band,
| |
| |
15.
Triumf, triumf, ô Hemelheer!
Uw naam alleen zy roem en eer,
Ach! wil ons Land bevryden
Voor oproer en voor Burgerdwang,
Spaar onze Prins en Staat nog lang,
16.
Bevestig Gy zyn Eerestoel,
Op dat hy, boven al 't gewoel,
De roem van het Doorluchtig Huis,
Die schrikkelyk is voor al gespuis,
17.
Bestraal zyn ziel met Godlyk Licht,
Zyn oogen met een ryn gezigt
Die Koning van 't Godsgebied,
Tot dat Hy, boven 't Aardsche niet,
Ten Hemel zal heen vaaren.
18.
Die trouwe Nederlands Vorstin,
Ik kan my niet uitdrukken,
Die Neêrlands zaak steeds nam ter hand,
Wiens roem verspreid het gansche Land,
Voor eeuwig mag 't haar lukken.
| |
| |
19.
De Jonge Telgen teêr en schoon,
Zyn Paarlen aan Vorst Jesus Kroon,
Die Jonge Oranje-spruyten,
Hy geeft haar wysheid, moed en kragt,
Veel meerder als men ooit verwagt,
20.
En wensch het gansch Oranje-huis
Dat zy by Jezus komen thuis,
Al moet men hier wat stryden,
Al heerscht hier zulk een bittren haat,
De straf zal volgen op het kwaad,
Maar God zal haar bevryden.
21.
Wy zyn ten hoogsten nog verpligt,
Te danken in ons Lofgedicht
Dat middel in Gods Handen,
De Koning van 't Pruisisch Gebied,
Die 't groot gevaar van Neêrland ziet,
22.
Om al 't geweld en dwinglandy
Te helpen stellen aan een zy,
Die Neêrlands Volk tot Vrede dringt;
'k Wensch dat hy 't Halelujah zingt
Hierna in 's Hemels Wooning.
|
|
Auteursrechtvrij
