|
| |
| |
| |
| |
Smeek-bede, aan den hoorder des gebeds, voor zyne doorluchtige hoogheid. Willem de Vyfde, Prins van Oranje en Nassau, enz.
1.
Volzalig God en Opperheer!
Ei! zie tog uit Uw Sion neêr
Neem Gy tog zyne zaak ter hand;
Ach! schenk hem Geestes onderstand
Door Uwe sterke schouder.
2.
Laat hem niet langer zyn bedroeft,
Toon dat Gy weet wat hem behoeft
In deez' bedroefde daagen,
Aan U klaag ik zyn harteleed,
Zyn Vyanden staan steeds gereed
Met leugens, list en laagen.
| |
| |
3.
Ei! laat Gy hem eens zien het regt
Dat Gy Uw Volk hebt toegezegd,
Tot spyt van zyn Vyanden,
Wees Gy hem tot een Toeverlaat,
Toon dat Gy nimmer vaaren laat
4.
't Heeft immers U welëer behaagt,
Als Hy van U wierd afgevraagd,
Aan ons een Prins te geeven,
En, zoud Gy dan gedoogen, Heer!
Dat zulk een Vorst zou vallen neêr
In 't bloeijen van zyn leeven!
5.
O Allerhoogste Majesteit!
O Koning, vol van Heerlykheid!
Wees Gy steeds zyne hulp en trouw,
Leer ons bedenken hoe Nassouw
Ons heeft verlost van Spanje.
6.
Zyn Vaders stelde tot een pand
Haar goed en bloed voor 't Vaderland,
Zy gingen voor ons stryden,
Wat eer krygt hier voor Friso's Zoon!
Niet anders dan als smaad en hoon,
Ei! wil hem tog verblyden.
| |
| |
7.
Ach! ziet hem aan in liefdemin,
Uw oog zy op zyn Gemaalin
Neem Gy eens alle ramp en kruis
Van 't Vorstelyk Oranje-huis,
Op dat hem niets meer hinderen,
8.
Ootmoedig smeek ik van hem af,
Wees Gy hem tot een stok en staf
Schenk hem Uw gunst uit Uwen Troon,
Laat hem op Jezus, Uwen Zoon,
9.
Ach Heer! schenk Willem kragt na kruis,
Al kwam 'er dan een helsch gespuis
Dat hem zou willen krenken,
Al dryft men staâg met hem den spot,
Wees Gy zyn Redder, groote God!
Ach! wil hem tog gedenken.
10.
Hier breng ik my eens in de zin
De Schaaren hadden zeer verblyd,
Hun kleed'ren op den weg gespreid,
| |
| |
11.
De Schaaren riepen overluid
Met groot geroep, Hosanna! uit,
't Geluid klonk zelf tot in Gods Troon,
Men riep Hosanna, Davids Zoon!
12.
De Dogteren Sions, vol van vreugd,
Die zagen daar de waare Deugd,
Haar hoog verheven Koning,
Men zag hoe het Beloofde Lam
Met vreugde daar zyn intrek nam
13.
Maar ziet, zeer kort na deeze tyd
Was weg al deeze vrolykheid,
De Dogteren Sions treurden,
De Jooden met een luider stem,
Riepen te zaam, kruist Hem! kruist Hem!
't Geen ook weldra gebeurde.
14.
Het was ruim agt-en-dertig jaar
Toen kwam het Neêrlands Volk te gaar
Zy smeekten voor de Oranje stam
Dat 'er een Manlyk' Spruite kwam,
| |
| |
15.
O Hemel-Koning! groote God!
Gy schonk aan Neêrlands Volk dat lot,
Gy kwam een Prins te geeven,
Men riep met stemme overluid,
Wy hebben een Oranje-Spruit,
God spaar hem lang in 't leeven!
16.
Het Neêrlands Volk was zeer verblyd,
Maar wat beleeft men nu een tyd
Vol angst, vol schrik en vreezen,
Veel Nederlanders zyn van zins
Om uitteroeijen deeze Prins,
Zy zeggen, weg met deezen.
17.
Zie op onz' Erfstadhouder neêr
Ach! sterk hem tog in al zyn druk,
Verlos hem van dat zwaare juk
Waarmeê hy word belaaden.
18.
Versterk Gy hem door Uwen Geest,
En laat nem tog voor 't allermeest
Looven Uw Heilige Naamen,
Laat hem hierna in Heerlykheid
By al Uw Engelen zyn verblyd
|
|
Auteursrechtvrij
