De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 237]

Boerenlied.

Wy Dorpelingen smaken regt

Een ongestoord en bly genoegen.

'k Wil, wat men van de Steden zegt,

My nimmer in een Stad vervoegen.

Wy leven hier vervreemd van haat:

Hier heerscht in alles middelmaat.

Geen mensch is hier eene andre wet

Dan die van goede trouw gezet.

Jaloersche zorg heeft nimmer kans

Om boerenlui door 't hoofd te malen;

En onze Vrouwen doen de mans

Nooit met een kroon van hoornen pralen.

Zoo nu of dan zich een vertoont,

Die door zyn Huisvrouw is gekroond,

Dan is 't een van den steedschen stoet,

Die hier zyn geld verteeren moet.

Kom ik des avonds uit het veld,

Dan zie ik my met vreugd ontvangen:

Myn wyf heeft spys gereed gesteld;

Myn wyf begunstigt myn verlangen.

Zy geeft my eten naar myn smaak.

'k Vind in haar praatjes myn vermaak.

Wy gaan naar bed: ik weet myn pligt.

Wy slapen tot aan 't morgen licht.

[p. 238]

 

Elk werkt met vlyt in onze streek,

 

En ieder dag met nieuwe lusten,

 

Elk werkt zes dagen in de week.

 

De Zondag dient om uit te rusten.

 

Dan hooren w' onzen Leeraar aan;

 

En als de Kerktyd is gedaan,

 

Dan zoeken kind en man en wyf,

 

Elk naar zyn zin, een tydverdryf.

 

 

 

Griet kuyert met haar bestemaat,

 

Of buurtjes kouten met elkander;

 

Men blyft tot 's avonds aan de praat,

 

Of speelt het eene spel of 't ander.

 

Maar zelden, of 't moet kermis zyn,

 

Gebruikt men sterken drank of wyn.

 

Hier heerschen waarlyk reiner zeên,

 

Dan by de Heeren in de Steên.