De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft(1781-1782)–Anoniem Vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft, De– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Zugt tot vryheid. Een jonge Wilde, die in Frankryk was gebragt, En daar een' meester had gevonden, Die, heusch van aart, van inborst zagt, Hem telkens vaster had aan zynen dienst gebonden, Gedroeg zich wel te vrede en bly, En had geen denkbeeld van den last der slaverny. Men vroeg hem of hy nu wel immer zou begeeren, Weer naar zyn Vaderland te keeren? Och! ja (zoo sprak hy zugtend) ja! Men zend' my naar Amerika. Men wilde graag den grond van die verkiezing weten; [pagina 207] [p. 207] Hy gaf 'er deze reden van: 'k Mag hier, wanneer 't my lust, nooit slapen of nooit eten: 'k Moet altyd wagten tot myn Meester honger heeft Of tot hy zich naar bed begeeft. Vorige Volgende