De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

Jantje, over 't verlies van zyn moeders proces.

Het lust ons kindren, die bekooren,

Wanneer ze, in hunne eenvoudigheid

Iets zeggen, dat het hart hun op het tongje leidt,

In 't kinderlyk gesnap te hooren.

Een Weduwvrouw van hoogen staat

Had, tot verwondring van haar' wyzen Advokaat,

[p. 206]

 

Door de uitspraak van den hoogen Raad,

 

Een wigtig pleitgeding verloren.

 

Haar Zoontje, een kind van zeven jaar,

 

Hoort, wyl hy bezig is met zyne kinderspellen,

 

Dit deerlyk nieuws aan zyn Mama vertellen:

 

Hy werpt zyn speeltuig weg; hy lacht, en nadert haar,

 

Ja zegt: nu zal uw Jantje zingen,

 

Mamaatjelief, ik ben zoo blyd.

 

Dat lelyke Proces is weg: gy zyt het kwyt.

 

Processen zyn tog malle dingen.

 

Ik heb het wel gemerkt: gy zugtte als gy maar zat,

 

Zoo lang als gy 't Proces nog hadt.