De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 149]

Het grafschrift.

Een Edelman, wel ryk in goed,

Maar van vernuft misdeeld, onbuigzaam van gemoed,

Werd krank en stierf en werd begraven.

De Digters zongen niet: men zweeg van zyne gaven.
En alles wat men nog, na zyn begraving, deed,
Was dat men op zyn zerk het volgend Grafschrift sneed:

‘Hier ligt een Heer, die by zyn leven,

Schoon ryk met goed bedeeld, en hoog in rang verheven,
Nooit eenig aandeel nam in 's naastens vreugd of smart.
Hy toonde dat een mensch kan leven zonder hart,
En sterven zonder ('t luidt wat vreemd) den geest te geven.’